Be mine

CHAPTER 1: Encounter

Jessy's POV

On the way nako. On my way to my school! Yeah. You read it clearly.
MY SCHOOL. ^_______^

Soon... pa naman!
Ngayon kasi, I'm just a student. Kaya, trying hard ako for that para it will be mine na talaga! Hehehe.

"Ma'am andito na po tayo."
Tawag sakin ni Manong Edi (WowXD) My personal driver. Since I was I kid he will be my personal driver, ordered from my strict father. Argh!

"Manong Edi naman e." *Pout*
"Bakit po Ma'am?" Tanong niya sakin.

"How many times do I have to tell you po ba na don't call me Ma'am." Sabay simangot ko sa kanya.

"Pero po ka-"

"No buts Manong Edi. I hope that this is the last time na tatawagin niyo po kong Ma'am. Please lang po. Just call me Jess."
Pagputol ko sa sinasabi ni Manong Edi. Hindi naman sa I have no respect to him, I'm just freaking irritated with that- calling me as Ma'am is so freaking annoying for me. -___-

Bumaba nako ng kotse, kasi 5 minutes na lang e, start na ng first class ko as a 4th year!
Pagkasarado ko sa pintuan ng kotse ko ay nagpaalam nako kay Manong Edi.

"Bye po Manong Edi. Ingat po kayo." Pagpapaalam ko kay Manong Edi. Diba sabi ko sa inyo e! Mabait din naman ako. Hehehe.

"Sige. Salamat Jessy." Sagot naman niya. At sinimulan ng paandarin yung kotse.

Woooah! Thats the first time he called me in my real name. ^___^
Siguro, talagang effective yung pag-arte ko na I'm so irritated na. Hehehe. Irritated naman na talaga ko in reality, kaso yung kanina joki-joki lang yun. Hehehe.

Naglalakad nako papuntang gate, taas-noo syempre! Joke lang natingin din naman ako sa daan baka madapa pako no. Sayang 'tong uniform ko na bagong plantsa! Habang papalit ng papalapit sa gate. Eyan na naman sila. -_____-
As usual na ginangagawa nila bulungan here, bulungon there. Paanong hindi?

Fresh na fresh pa kasi sa kanilang brain cells yung issue ko last year! Ang tindi no? Last year pa pero fresh pa din sa utak nila! Hanep e! Di makamove-on!
Di kasi sila makapaniwala na anak pala ako ng may-ari ng school na'to. Hehehe.
Wala e, bukod kasi sa di ako kagandahan, di rin ako famous hindi tulad ng mga kuya ko na kulang na lang sambahin ng mga babae sa iba't-ibang lugar sa sobrang kagwapuhan.

Huhuhu. Wala e, tulog kasi ako nung nagpaulan si lord ng kagandahan. Argh! Napunta tuloy lahat kay Hello Kitty! :D
Si Hello Kitty yung pinakafavorite ko. Hihihi. Marami ako collections ng toys ni Hello Kitty sa kwarto ko! Hingi ka? Eh bili ka. :P

Back to reality.
Naglakad-lakad nako, binilisan ko na baka kasi kung ano pa ang marinig ko sa mga beautiful kong schoolmates.
Tiningnan ko ang wrist watch ko
"WAAAAAH! Late nako! Late nako! Late nako!" Sisigaw-sigaw kong sambit habang nagpapanic! Hays. Kung minamalas ka nga naman. Napatagal pala ang pagde-draydream ko kanina! Argh!