❦❦❦❦❦❦
Το επόμενο πρωι το κινητό της Αλεξάνδρας αρχισε να χτυπάει καθώς είχε προγραμματίσει το ξυπνητήρι-του κινητού της- να χτυπήσει στις οχτώ και μισή για να έχει αρκετό χρονο να ετοιμαστεί για την συναντηση της με τον Στέφανο.
Ετριψε τα ματια της στο μαξιλάρι και ανασηκωθηκε.Εριξε μια ματια στο παράθυρο και είδε πως ο ουρανός ήταν κατάμαυρος .Σηκώθηκε και κατευθύνθηκε προς το παράθυρο κανοντας στην άκρη την κουρτίνα και παρατηρησε πως οι αστραπές νότια της πόλης μαρτυρούσαν πως η βροχή πλησιάζει κι από εδώ.
"Ακυρη και η κατάδυση" μουρμουρησε απογοητευμενα .
Μισή ωρα αργότερα αφού είχε φαει για πρωινο ενα μικρο κρουασάν σοκολάτας και ηπιε εναν φρέσκο χυμό πορτοκαλιού,το κινητό της χτύπησε με εκείνον τον χαρακτηριστικό ήχο που κανει οταν λαμβάνει κάποιο μήνυμα .
Ο αριθμός ηταν άγνωστος και το μήνυμα ωστόσο έγραφε :
"Δυστυχώς δεν προβλεψαμε τον καιρό.
Το απόγευμα θα είναι κάπως καλυτερα ,αν θέλεις μπορούμε να πάμε σε κάποια από τα πιο όμορφα μουσεία της Θεσσαλονίκης..Σου υπόσχομαι οτι δεν θα βαρεθεις.Είμαι στη διάθεση σου:)
-Στέφανος :) "
Μόλις διάβασε το μήνυμα η Αλεξάνδρα χαμογέλασε..
"Γιατί χαζογελας εσυ;" είπε η Ελένα και κάθησε δίπλα στην Αλεξάνδρα .
"Ο Στέφανος μολις μου έστειλε μήνυμα ..αν και.."
"Αν..?"
"Αν και δεν του είχα δώσει τον αριθμο μου...πως το βρήκε ;"
"Εμ..έτσι είναι φιλενάδα .Οποιος ενδιαφέρεται να μαθει κάτι το βρίσκει ."
"Και εσύ τι λες; Οτι ο Στεφανος ενδιαφέρεται;"
"Α μπα..ιδέα σου"..είπε η Ελενα κανοντας και τις δυο τους να γελασουν.
"Ει δεν μου ειπες τι σου έστειλε ; "
"Χθες ειχαμε κανονίσει να πάμε σήμερα για κατάδυση αλλά όπως βλέπεις ο καιρος μας τα χαλασε λιγακι.Και μου έστειλε πως αν θα ήθελα να πάμε σε κάποιο μουσείο και μου υποσχεθηκε πως δεν θα βαρεθω καθολου.Α και μου είπε πως είναι στην διάθεση μου.."
"Αα μάλιστααα.Είναι ξεκάθαρο!"
"Τι είναι ξεκάθαρο;"
"Κοιταξε να δεις..εγώ ξέρεις οτι βαριεμαι αφόρητα τα μουσεία..και αν μου έλεγε κάποιος οτι θα με πάει σε κάποιο μουσείο και δεν υπάρχει περιπτωση να βαρεθω το μυαλό μου θα πήγαινε στο οτι θα ήθελε να κάνουμε σεξ σε κάποιο μουσειο.Τέλειο;"
"Ω Θεέ μου.Εισαι τραγική.Οχι μονο γι αυτά που λες αλλά και επειδή τα λες με απόλυτη σοβαρότητα."
"Τελος παντων..τι του απαντησες;"
"Σε ποιον να απαντήσω ;"
"Αχ Αλεξάνδρα συνελθε.Στον Στεφάνο αναφέρομαι.Του απαντήσεις;"
"Οχι βεβαια.Ηρθες εσύ λεγοντας τις βλακειες σου και ξεχάστηκα.Λοιπον θα του στείλω τώρα ..." είπε η Αλεξάνδρα παίρνοντας στα χέρια της το κινητό και του έγραψε
"Σε περιμένω στις 5.Τα λέμε :)) ".
"Σοβαρά τώρα ; Κάτι πιο ξενερωτο από αυτό δεν ειχες να του πεις ;"
"Να σου υπενθυμίσω οτι ουτε μια εβδομαδα δεν τον γνωριζω;"
"Α μάλιστα.Ας περάσουν δυο με τρια χρόνια τότε .."
"Σε αγνοω γιατί λες βλακειες παλι."
είπε η Αλεξάνδρα και σηκώθηκε πηγαίνοντας στο δωμάτιο ..
"Πάω να διαλεξω τι θα φορέσω .."
"Για τον Θεο Αλεξάνδρα ...έχεις μπροστά σου οχτώ ώρες ακόμη"
"Σε αγνοω ξανααα.." φώναξε η Αλεξανδρα απο το δωμάτιο.
