Μα σα να ήτανε βιβλίο,
και εγώ ο συγγραφέας του,
ήξερα το τέλος μας από την αρχή.
Παρακολουθούσα τα κεφάλαια,
να περνάνε το ένα μετά το άλλο.
Και όλα ήταν καλά.
Ομως ελπίδα καμιά.
Ενας μεγάλος τόμος,
κι όμως· εγώ μπορούσα να το δω.
Μπορούσα,
γιατί σε κάθε γραμμή,
υπήρχε η ψυχή μου!
Κι οταν τελείωσε,
κι έκλεισε το βιβλίο,
αυτη,
καταπλακώθηκε
Διαλύθηκε
Καταστράφηκε!
Δεν πληγώθηκε απλά...
Επαψε να υπάρχει.
Μα... Σαν συγγραφέας,
ξεκίνησα να γράφω άλλο.
Πιο καλά, πιο προσεκτικά.
Το άλλο, ναι, υπάρχει,
αλλά για να ξανανοίξει,
θα πρέπει αυτή τη φορά,
εσυ,
και μόνο εσύ,
όχι απλά να το ανοίξεις·
αλλά να το συνεχίσεις!
Να βρεις τη δύναμη,
να κλείσεις και να εξαφανίσεις
αυτό,
που εγώ βρήκα τη δύναμη,
και ξεκίνησα να γράφω.
YOU ARE READING
Όνειρα
PoetryΚαμία φορά, τα όνειρα, είναι πιο δυνατά απο κάθε άλλη δύναμη στην Γη. Εξουσιάζουν την ψυχή μας και μας κατευθύνουν. Πως λοιπόν ζητάμε απο έναν άνθρωπο με όνειρα να πολεμήσει για την "ζωη"; Να ξεχάσει τον κόσμο που εκείνος εχει φτιάξει με τα δικά του...
