Zülfü hücresinde oturuyor. Bekliyor sabırla olacakları. Acaba bu kapıyı kim acacak diye. Sabırla... Bir ses duydu aniden ;" Hakkı aç bakalım kapıyı" Oradaki her gorevlinin adı ' Hakkı' ydı. Hücre kapısının önüne gelince kesildi sesler. Kapı bir hışımla açıldı. Zülfü ' nün gözleri kapalı ama görebilecekmisş gibi kaldırdı kafasını.. Vurmuş olacaklar ki yüzü kan revan. Bir ses." Kalk gidiyoruz. Asıl sorgu şimdi baslıyor" . Zülfü doğruldu. İşkence odasına doğru yürüdüler. Soymaya başladılar. Artık işkence başlamıştı..Filistin askısına aldılar . Üç direk vardı odada. Zülfü 'yü kollarından direklere astılar. Gövdesi kollarının üzerine düştü böylece. Dayanması zordu. Ama Zülfü' nün Allah'ı vardı. Güclüydü, kolay kolay yılmazdı.
Soru sormaya başladılar Zülfü ' ye.. Biri de demedi bunun suçu ne?? Yalan ifadelerle itham ettiler. Güyâ saldırıları planlamış,silah temin edermiş.. Zülfü " yapmadım" dedikce vurdular sopayı. Askıya en fazla 20 dk. dayanılabılirdi. Son demlerdi. Ne kadar güçlü durmaya çalişsa da kendini bırakmanın eşiğindeydi. Polisler farketti durumu. Ellerini cözdüler . Ama sorulara devam. "Daha kimin kanına girdin Zülfü beyy!! Devleti korumak size mi kaldı?? " Zülfü susmadı, tek nefesle konuştu: " Devletin huzuru icin yapamayacağım sey yok.. Canım helal olsun vatanıma!!!" Tam da bu sırada bir ses adeta duvarları parçaladı;" Reiiiisss!! Biz ne günler gördük, ne kavgalar verdik!! Yıkılmaaa!!!" Sanki bu bir ilahi mesajdı. Polisler durur mu? Dayandılar sopaya.. Her vuruşta yürekten bir tekbir sesi yükseliyordu kanlı odadan..ALLAH- U EKKBBERRR!!! 20,30,40.. İnsanı deli eder bunlar.. Mecali kalmadı daha. Ölmek icin cok yalvardı Allah'a. Sonra bia n düşündü. Özlemini cektiği Türkiye'yi... Sabırdır aşkın temeli... Zülfü' yü hücresine getirdiler. İte kalka götürdüler.. Polis tam arkasını donup gidecekken Zülfü bagirdı;" Bir kurşun da bana sıkın , vurun beni öleyim.. And olsun ki ölmezsem başınıza belayımm!!!" Polis yediremedi gururuna. Yumruk attı ülkücümün suratına.Sekteledi bir an ama devrilmedi yere.. Bekliyordu olacakları. Sabırla, hayretle.... Azrail gibi bekliyordu.
