A crush on a "fan" [ON HOLD]

Part 4: Lets go to Great Britain

Hey ben ik weer!!

Enjoy!!

-------------------

Ik liep weg. Iedereen in het cafeetje was me aan het nastaren. Ik hoorde ook een paar mensen fluisteren van "Wat is er met haar aan de hand?". Ik liep harder en bedekte mijn oren. Ik liep door en door tot ik zeker was dat ze me niet meer kunnen achtervolgen. Die stomme hakken toch, ik weet zeker dat ik morgen super veel pijn ga hebben in het vliegtuig. Shit het vliegtuig!! De tranen begonnen nu heviger te komen. Ik liet ze gaan. Ik moest nu morge ook nog met ze in het vluigtuig van pap. Waarom moest ik ze ook een kans geven! Stomme ik!! Ik wist van voren dat het al sukkels waren! Stomme ik! Ik gaf een gil, omdat ik een tikje op mijn schouder voelde.

"Mag ik zitten?"vroeg ehhhmmmm Niall? Ik snikte alleen maar omdat mijn stem me waarschijnlijk zou verraden. Ik keek hem aan in het donker (er was alleen licht van de straatlantarens).

"Waarom ben je gekomen? Om een foto te trekken en online te zetten?"zei ik na dat ik mijn stem weer een beetje onder controle had. Hij schudde zijn hoofd.

"Sorry voor Perrie." Ik keek hem met een frons aan.

"Dat meen je niet! Zeg mij geen sorry in namens van Perrie." Hij trok me in een knuffel.

"Oké dan. Sorry ervoor dat ik niets heb gezegd." Ik lachte. "Weet je jullie zijn niet allemaal sukkels." Hij lachte nu ook.

"Neen we zijn geen sukkels geen een van ons. Perrie is gewoon een bitch."

"Waarom date Zayn haar dan."vroeg ik me hardop af. Shit heb ik weer! Nu denkt hij dat ik hem leuk vind.

"Hij moest van onze vorige manager, zodat hij beroemd zou worden, en zodat onze reputatie hoog zou blijven."

"Oohh" zei ik stil omdat er niets anders uitkwam. Ik trok me los.

"Pap zal zich afvragen waar ik blijf."

"Oké, maar zien we je morgen, in het vliegtuig?" Vroeg hij verlegen. Nu valt het mij op hoe verlegen Niall is. Hij kan best een goede vriend zijn. Zo rustig en bezorgd. Hij keek me nu bezorgd aan omdat ik na zat te denken. Ik gaf hem een scheve glimlach.

"Ik kom." Hij zuchte opgelucht.

"Bye!" Schreeuwde ik.

"Wacht! Hoe kom je thuis?"vroeg hij weer bezorgd.

"Chauffeur!"gilde ik nog, hij knikte en zwaaide toen was hij uit het zicht omdat het donker was.

Thuis lag ik nog moe op mijn bed te piekeren. Ik besefte nu pas dat ik mijn kleren nog aan had. Ik liep naar de badkamer. Oohh mijn mascara was helemaal uitgelopen. Oh arme Niall, hij had geluk dat het donker was. Ik zag er niet uit! Snel deed ik mijn make up af en stapte onder de douche.

Klop klop.

"Meis mag ik binnen komen?"

"Ja pap!"schreeuw ik vanuit mijn bed. Jaja, ik heb een reuze kamer! Ik zei al ik ben verwend. Maar geen bitch. Niemand op school behalve Demi weet dat ik in een reuze huis woon. Ik ben aardig en best populair door mijn broer Aaron. Hij heeft een keer een jongen in elkaar geslagen omdat hij mij lastig viel en BAM nu ben ik popie maar geen Bitchie popie! En een brarbie ben ik niet. Ik heb zwart haar het tegenovergestelde van een Barbie. "Meis, ik heb Linda vertelt om je koffers klaar te maken dus hoef je het niet te doen." Oh ja shit was ik zeker vergeten!

"Dankje pap. Ik vlieg uit mijn bed en loop naar hem toe en knuffel hem.

"Ik weet dat je het anders vergeten was. En ga je mee vliegen of wil je liever niet bij de jongens en mij? En oh ja Demi komt mee?"