Love Struggle

Please..

Vandaag gaf je me zoveel aandacht. Echt, zelfs meneer Muisers zag het bij wiskunde. Je was naar me aan het staren en dat zag hij. Helaas moest hij dat dan weer door de hele klas zeggen. Grrrr, komt ie aan met zijn: 'Ja Max, dan moet je wel opletten en niet naar Lisa staren. Aarrgh ik kon wel door de grond zakken. En om het allemaal nog ff compleet te maken zegt Sofie ook nog dat ik niet rood moet worden. Ja hehe, tuurlijk word ik rood als iemand bevestigd dat het niet alleen mijn verbeelding is dat je naar me staart, nu heb ik gewoon bewijs. Zou het dan toch zo zijn? Ik weet het niet.
Sofie vroeg me ook nog wat ik zo leuk aan je vond. Ja weet ik veel, alles gewoon. Hoe je doet, hoe je bent, je ogen, je haar, alles is gewoon geweldig aan je.
En toen ik met haar naar huis fietste werd mijn dag nog beter, want we waren bijna thuis en toen kwam je aangefietst. Alleen hadden we dat niet door en liet je ons schrikken, nou ik kreeg hartkloppingen van hier tot tokio. Pffft, en toen bleef je ook nog de hele tijd meefietsen. Zelfs toen Sofie haar straat inging bleef je gewoon met mij fietsen.
Morgen ben je er niet, dan heb je toelatingsexamen voor je vervolgopleiding. Ik zal voor je duimen. En zo was mijn dag dus helemaal fantastisch door jou. Wauw ik kan wel gillen van blijdschap, maar dan zal mijn moeder wel naar boven komen rennen. Succes morgen.