KAKAOTALK||CHANBAEK[◆1]

2.0

Baekhyun banyodan çıkıp saçlarını elindeki küçük havluyla nemlendirmeye çalışırken odaya girdi. Hızlıca üzerini giyinip kendisini sırt üstü yatağa attı.

Chanyeol'u engelleyeli neredeyse 10 günü geçiyordu. Sırf onu izlememek için okuldan çıktıktan hemen sonra yeni girdiği part time işine gidip çalışıyor hatta bazen fazla mesai yapıp iyice kendini yoruyordu ki kalbine yenik düşmesin.

Chanyeol'u ilk lisede görmüştü. Baekhyun'un belalısı, küçük olanı okul çıkışında sıkıştırdığında Chanyeol yardım etmişti. Ordan kendisini o kurtarmıştı. Fazlasıyla hırpalandığı için bir daha Baekhyun'un yanından bile geçmeyecekti Chanyeol'un deyimiyle o velet. Koşarak ve arkasına bile bakmadan uzaklaşmasından belliydi ne kadar korktuğu. Baekhyun teşekkür ederken puppy bakışlarını kullandığında Chanyeol gülümsemiş ve saçlarını karıştırıp 'önemli değil puppy' demişti. Baekhyun hızla atan kalbinin üzerine elini koyup arkasından bakakalmıştı sadece.

Ardından üniversite de onunla sadece bir derste birlikte olmaları ve insanlara karşı yardımsever oluşu, gülüşü,kulakları...Baekhyun'u kendisine çekmekten başka bir işe yaramıyordu. Bir şekilde ona tutulmuştu işte fakat uzun olan onu hatırlamıyordu bile. Zaten kim hayatında bir kez yardım ettiği insanı hatırlardı ki?

Arkadaşlarıyla arkadaş olmuş, hakkındaki her şeyi dedikoducu özelliği sayesinde öğrenmişti. Evinin hemen karşısındaki sitede bir eve taşınmıştı ve o zamandan beri her gün Chanyeol'a göre yaşıyordu. Onun kalktığı saatte kalkıyor, onunla aynı saatte aynı şeyleri yiyordu.

Bir gün şans eseri bir formda Chanyeol'un numarasını görmüştü. O günün hayatını az da olsa etkileyeceğini, değiştireceğini bilemezdi. Tek amacı dersinden kaldığı hocasına yaranmak için ona formları düzene koymakta yardım etmekti.Numaranın hızla resmini çekmiş ve eve gitmişti. İki hafta sonra da mesaj atmaya ve gizemli takılmaya başlamıştı.

Chanyeol okulda o gömleği giydiğinde fazlasıyla kıskanmıştı uzun olana olan bakışları. Onu uyarmıştı ama Chanyeol kulak asmamıştı. Masasındaki kahveyi alıp kafasına kapşonunu geçirip yanında bulundurduğu maskeyi ağzına takmış ve hızla yanına gidip elindeki kahveyi uzun olanın üzerine dökmüş ve yine aynı hızla uzaklaşmıştı. Uzun çocuk da zaten bakmamıştı bile bunu kimin yaptığına can acısından.

Hasta olduğunda da kendisi gitmişti ama tabiki bunu ona söyleyemezdi. Zamanında fazlasıyla berbat şeyler yaşamıştı ve karşısına henüz çıkamazdı.

Şimdiyse elinde telefon düşüncelerle boğuşuyordu.

"10 gün dayandım. Yapabilirim demek ki. Ama 10 gün hiç kolay geçmedi. Ama bir şekilde geçti. Evet ama kafayı sıyırmama da az kaldı."

Bir süre kendi kendine konuştuktan sonra yatağın içinde kendini yukarı kaydırıp oturur pozisyona geldi ve verdiği kararla engeli kaldırdı.

Yeni profil resmini gördüğünde, ne gülümsemesine ne de kalbinin bir yavru kuş gibi çırpınmasına engel olamamıştı. Ne kadar uzak durursa dursun, seviyordu işte...

~~~~~~~

Chanyeol cips paketlerinin arasında ard arda öten telefonunu bulup eline aldığında gördüğü isim gözlerini büyütmesine sebep olmuştu.

GizliAşık: Seni...
Yeniden...
Rahatsız edebilir miyim Channie?

-------------

Baekhyun'un yaşadıklarını ilerleyen zamanlarda öğreneceğiz~