Ormanda Yürüyerek ilerlerken Karşısına, Tilki, Çakal, Sincap,
Ayı , Kedi, Puma, Panter, Geyik gibi Hayvanlar Karşısına Çıkmış ve Tanışmışlardı... Fakat Ormanda Yürürken, Acıkacağını
Unutmuştu... ve Acıkmış, Dermanı Kalmamıştı... Avlanmayı bile Öğrenememişti...
Durdu ve Ağlamaya Başladı...
Hünğür, hünğür Ağlıyordu...
Ağlamasını Duyan Karğa Seslendi... Ne Ağlıyorsun, ilkdefa Bir Kurt 'un Ağladığını Gördüm dedi.. Mırıldandı... Kurt' lar Ağlamaz dedi.. Karğa. Gri Kurt Cesaret'lenmişti.. Ama Nasıl Avlanacağını Bilmiyordu ki.. Bir Anda Gözüne Çarptı... Aslan'ın Ceylanı Kuvaladığını ve Yakalayıp,bir Güzel Yediğini, Şahit Olmuştu... Kendi, Kendine Dediki... Bende Artık Avlanabilirim. Diye Seslendi...
Biraz Yürüdü, Çalıların Arasında Bir Şey Kıpırdıyordu.. İşte Benim Avım dedi ve Çalılara Doğru Koşmaya Başladı.. Birde Ne Görsün.. Çalıların Arasında Kuş Yuvası.. Anneleri Onlara Yemek Getirmişti.. Vicdanı El Vermedi..
Ama Kendi Açtı... Merhametinin Sayesinde Yaratan, Gri Kurt'a Bir Ödül Hazırlamıştı... Bilmiyordu...
Ormanlar Kralı Aslan, Gri Kurt'u Takip Ediyordu.. Gri Kurt'un Yaptığı Her şeyi gören Aslan..
Bir Koşuda Ceylanı Avlayıp.. Gri Kurt'a Getirmişti... Gri Kurt'un Dermanı Kalmamıştı, Açlıktan...
Nasılda Parçalıyordu... Ceylanı..
Karnını Doyurmuştu... Aslan Amca Sana Ne Kadar Teşekkür Etsem Azdır, dedi... Ormanlar Kralı Aslan Bana Değil, Seni Yaratana Şükür Et, Teşekkür Et dedi... Ve Kurt'a Nasihat Ederek Oradan Ayrıldı....
