Kimliksiz

göç

"Kardeşim, al kocanı bir an önce buradan götür. Burada kalırsanız ya kalp krizi geçirecek ya beyin kanaması. Bir arkadaşımızı yeni toprağa verdik. Bir daha vermeyelim. "Hersey eşimin arkadaşı başhekim yardımcısı Adnan Bey'in sözleriyle başladı.
Bir hafta evvel çok sevdiğimiz aile dostumuz Avni ağabeyi kaybetmiştik. Şimdi de eşimin sağlığı Söz konusuydu... yapılacak belliydi.
Eşim, Balikesir'in deniz kenarı bir köyünde inşaat yapıyordu. Senede belli on gün gideriz diye doğru dürüst eşya bile almadığımız ,kalmaktan çok ikimizin de yatırım gibi gördüğümüz bir yazligimiz vardı.
Ben Istanbul'da doğdum büyüdüm. Eşim de Istanbul'da büyümüş. Ailelerimiz, çevremiz, alışkanlıklarımız hep Istanbul'a göre. . Istanbul'dan kalkıp önce üç aylığına Gömeç'e geldik. Denemeden pat diye tasinamazdik ya.. :)
Ilk zamanlar yerleşme ile geçti. Bir de eşimin tansiyonunu sıkı kontrolle.. Sonra bahçeye birseyler ekmek istedik. Bahçeyle ugrasmak gerçekten terapi oldu. Toprağa dokunmak, oradaki canlıları keşfetmek nefes aldığını farketmeye başlamak demekti. Her gün sevinçle, yapılacak eğlenceli keyifli işlerle geçirilecek bir öncekinden daha güzel günlere uyanmak başladık. Tansiyon günümüzün ana fikri olmaktan uzaklaştıkça bizler gerçekten hayatı yaşamaya yaklaştık.