Karanlığın içindeyim sadece ben kim bilir belki başkaları bilemeyiz.Korkmuyorum çünkü alıştım karanlığa ve yanlızlıga.Herkez alışıcak birgün ama beni karanlığa boğan herkez bedelini ödiycekk çünkü ben hergün ağladım ben gibi herkez ağlıycak ve ben onlara acımıycam. Beni en mutlu olduğum kişilerden ayırdı ailem kardeşlerimden en kötüsü ne olabilir ki onlarsız mutlu olamıyorum çünkü onları özlüyorum ama mesafeler bizi ayıramıycak asla....
1.BÖLÜM Sabah olmuştu,gözlerimi açtığımda her yer kap karanlıktı çünkü duvarlarım ve perdem siyahtı. Yataktan kalktım perdeyi açmadım tabiki hemen deri siyah etegimi ,deri siyah ceketimi ve siyah rujumu sürüp evden çıktım okula , doğru yol aldım.Yine herzaman ki gibi pembiş kızlar okulun önünde dedikodu yapıp bana dik dik bakıyorlardı ve onlara her zaman ki gibi cevabın dik dik bakmak kabalıktır pembişler diyodum. Çok hoş bi duygu . Yan tarafta okulun babywestleri vardı. Mal mal pembiş kızları kesiyolardı ne bok buluyosa onlarda neyse sınıfın yolunu tutmuştum tam içeri giricektim önümde domuz burunlu şişkomu şişko Cografya hocası Meltem hoca vardı. Bana o sakızı çıkarmadan sınıfa giremiycemi söyledi. Pembişlerde içerde götleriyle gülüyodu oysa komik birşey yoktu mallar! ! Sakızı çöpe atıp sınıfa girdim.En arkaya karanlık yere oturup siyah kulaklılarımı takıp şarkı açıp sıraya yatımm.. Yine hayallere dalmıştım... Karanlıktı beni üzen herkezi sırayla sandalyelere bağlamışım zincirle yüzlerine vuruyorum bağrıyolar ama hiç açımımıyorum onların bana acımadıgı gibi sonra birden sesler duydummm kızım uyan uyan diye. Hı hocam pardon afedersiniz diyip eşyalarımı toplayıp sınıftan hizlica çıktım . Napıyosun Dilara kendine gel yine kendi kendime konuşmaya başlamıştım.Önüme bile bakmıyordum yine kulaklıklarımı takıyordum ki kendimi yerde buldum.Gözlerimi açtığımda bir çocuk tatlı mı tatlı bide deri siyah ceket giymişti beni yerden yavaşça kaldırdı ve kitaplarımı topladı.Bana kibarca verdi ve özür diledi. Oysa kimse asla benden özür dilemezdi şok geçiriyordum.Sonra bana kendimi nasıl afetire bilirim dedi.Ben hiç önemli değil dememe rağmen kolundan tuttuğu gibi kahve içmeye götürdü. Çocuk -Pardon ismimide söylemedim Ben Meriç dedi. Ben mal mal çocuğun yüzüne bakıyordum.Çocuk bana iyimisn diye sordu. Ben -Ay Pardon Afedersin burası çok aydınlıkta dalmışım bende Dilara dedim of çok malımmm. Çocuk bana dik dik bakarak aydınlık derken dedi. Bende -Ben aydınlığı sevmem karanlığa alışkınım kusura bakma dedim ve hemen eşyalarımı toplayıp hızlıca cıktım ordan psikoloğa randovum vardı . Annem psikolojimin bozuk olduğunu sanıyo. Beni kardeşlerimden ayırdığı yetmezmiş gibi hepinizden nefret ediyorum diye bağırmak istiyordum sokak sokak.Dolmuşa atlayıp pisikolaga doğru yol aldım yarım saat sonra kendimi piskolagın kapısının önünde buldum lanet. Kapıyı açtı by pisikolokcumm ayy canım hoş geldin cnm benim dedi içimden ıy vıcık vıcık diye geçiriyordum.Off ya bana koltuğa uzanmamamı söyledi her zaman ki gibi off uzandım gözlerini kapat ve bana ne hissettiğini şöyle dedi. Başladım anlatmaya . -Herkesin canını yakmak istiyorum beni üzenlerin hepsi bi gün bedelini ödiycek hemde çok kötü dedim.Oda nasıl ödeticemi sordu yine başladım anlatmaya. -Hepsini sırayla dizicem hepsini zincirle sandalyeye bağlayıp zincirle her yerine vurucam oda yetmez ıslak onunla dövücem hepsini ama biraz zamana ihtiyacım var dedim.Adam bana dik dik baktı ama bunları gerçekten yapıcam bana inanın pisikolok içinden demek istediğini dışından söyledi.Piskopat bu kız yemin ederim piskopat . Evet piskoapatım.
2.BÖLÜM Eve doğru giderken siyah bir araba önümde durdu noldugunu anlamadan içinden kaşı delik simsiyah giyinmiş tatlı mı tatlı tam benlikti gittcegin yere kadar bırakıyım Dilara dedi.Ben şok ismimi nerden biliyordu bu piç. Pardon sen kimsin dedim. Bana cevabı - Ben siyah dedi .Dik dik baktım çocuğa ve bana dik dik bakmak kabalıktır dedi.Allahım bu aynı ben gibi konuşuyordu.Ama kendimi bozmadan çekil önümden senle uğraşamam dedim ve yanından hızlıca geçip gittim.Arkamdan seni seviyorum diye bağırdı siktir git!! diye bağırmak istedim kimdi lan bu çocuk amk ya- derken .Karşımda Meriç korkutun beni şapşal dedim.Yine özür diledi benden of şapşal.Noldu dedim seni gördüm selam vermeye geldim dedi . İyi aleyküm selam diyip.Eve doğru yol aldım karanlık cöküyordu yavaş yavaş tabi ben mutlu oluyordum heheheheh.Eve vardım annem bütün perdeleri açmış yemek yapıyordu lanet kadın anneme selam bile vermeden yukarı odama çıktîm karanlıktı odam herzaman ki gibi hemen yatağıma oturup bağdaş kurdum ve instagramda dolasiyordum piskopat kızlar sayfasında..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni anlatan bir resim karanlığın içindeyim mutlu değilim kardeşlerim yanimda olmadıkça daha çok ölüyorum ... Çok acı telefonumu kapatıp uykuya daldım.
