Kardeşlerimi çok özledim onlardan bir parça eşya bile yok evde özlemini gideriçek.Ve bu benim canımı çok yakıyor.
Mesaj sesiyle uyanmıştım.Mesaj Meriçten gelmişti buluşalım mı yazmış. Bende ona cevap olarak hep gittiğimiz kafe dedim.Tabiki dalga geciyordum ne kadar rahat söylüyor buluşalım mı .Allahım yarapım neyse diyip.Mercii aradım 1saniye bile geçmeden açtı sanki aramamı bekliyordu şapşal.
-Alo Dilara
-Nerde buluşcaksak konumunu at
-Hemen atıyorum.
Telefonu yüzüne kapatım hehhehe konumu atmıştı minik kedimi öpüp hazırlandım elime ilk geçen etegi ve tişörtü giydim deri siyah ceketimi ve siyah rujumu sürüp çıktım evden.Anneme selam bile vermeden hiç bir zamanda vermem zaten ama o arkamdan randovun var unutma diyene kadar.Neyse konuma doğru yürümeye başladım as cafede oturuyordu birden onu görünce kalbim şey oldu böyle nasıl anlatsam of noluyo bana diyip kendimi tokatladım ve yanına geçip oturdum.Kahve içiyordu.
-Hoşgeldin gelmeme çok sevindim.
-Hoşbulduk dedim ve gülümsedim.
-Ne içersin
-Bende bir tane kapicino aliyım dedim.
Garsona seslendi ve siparışimi söyledi.Beni neden cağrıdın beni dedim.Oda ne zamandır yüzünü göremiyorum okula da çok sık gelmiyosun öyle yüzünü görmek istedim dedi.Gülümsedim oda gülümsedi.Sonra biri Dilara diye seslendi.Arkamı döndüğümde Siyah arkamda duruyordu.Şaşırmıştım içim bi hoş olmuştu. Meriçteki gibi noluyordu anlamadım.Siyah otura bilirmiyim dedi. Meriç bana dik dik bakıyordu .Otura bilirmi diye sordum.Meriçe tabi tabi oturabilir dedi.Merabalaştılar öyle muhabbet falan derken randovu saatim gelmişti.Gençler ben kalkıyorum dedim.Ve ikiside aynan da ayaga kalktı ben seni bırakırım diye.Kafasız kaldım ve ben tek başıma giderim diyip.Hizlıca çıktım cafeden noluyordu bana onlara noluyordu.
