Uzun bir zaman önceydi... Bu köye gelişimiz...Hatırlıyorum da ne anılarımız geçmişti.Hepsi de ne güzel anılardı ta ki o olay olana kadar...
Evi toparlıyorduk. Abim Kaan kolileri topluyordu. Ben de arta kalan şeyleri topluyordum. Çekmecede annemin kitapları vardı. Onları alırken çekmecede gizli bir bölmeyi farkettim. Bundan haberim yoktu. Bölmeyi açtım. Bir sürü mektuplar vardı. Anlamadığım bu mektupların burda ne işi vardı ve niye haberimiz yoktu. Annem gideli beş yıl olmuştu. Yoksa bu mektuplarla bir ilgisi var mıydı. Hemen mektupların birisi açtım.
^Sevgili Masara senin acilen geri dönmen gerek önemli bir sorun var. 8 Haziran 2011^
Bu da neydi ? Yoksa annemin gidiş sebebi bu muydu ... Bunu abime söylemem lazımdı. Mektubu abime verdim. Abim de benimle aynı tepkiyi verdi. O da çok şaşırdı. Bunu nerden bulduğumu sordu. Daha sonra bunun kimin yazdığına baktık. ama isim yoktu. Bizde adrese baktık. Adres belirtilmişti. Abim le birbirimize baktık. Oldukça heyecanlandık. Abim yarın yola koyulalım dedi. Çok heyecanlanmıştım. Bugün nasıl geçecekti,heyecandan nasıl uyuyacaktım.
Ertesi sabah valizleri hazırladık. Yola koyulduk. Yolculuk baya uzun sürdü. Sonunda vardık. Burası bir köydü. Orman ve dağlık bir alandı. Biraz ilerledik. Bizi bir teyze gördü. Hemen yanımıza geldi. Bize:
-Sizi buralarda görmedim hiç nerden geldiniz ? dedi. Abim Kaan cevap verdi.
-Şey biz Masara'yı arıyoruz. Acaba tanıyor musunuz? Teyze biraz düşündü ve ''Ben öyle birini görmedim.'' dedi. Sonra ''İsterseniz bana gidelim hem soluklanırsınız . '' dedi. Abim iyi fikir dedi ve teyzeni evine doğru yola koyulduk. Giderken gözüme bir kız çarptı. Tam uçurumun dibindeydi. Teyzeye sordum o kızın neyi var ? Bana yüzünü hüzünle çevirdi:
-Ah o kız da mağdurlardan , çok acılar çekti. Ben olayı anlamamıştım . ''Nasıl yani ? ''dedim. Teyze:
-Demem o ki geçen sene bir oğlan geldi bu köye, bu oğlan öksüz ve yetimdi. Adı da Hasan dı. Biz köy halkı bu çocuğa çok ısındık en çok da o gördüğün kız Şura ... Bir akşam çığlıklarla uyandık. Şura ağlıyordu. Bize dediğine göre iki adam ve bir kadın Hasan ı alıp uçurumdan atmışlar. O an da çığlık seslerini duyduk. O yüzden o uçurumda durur . Ah sadece bu kadar olsa... Bir sürü kişi o uçurumdan atılıp öldü.''dedi. İçim ürperdi. Ya annem de o kurbanlar dansa....
DEVAMI 2.BÖLÜM DE ....
