de nieuwe jongen : wraak

23 het slechte einde

Jeremy p.o.v.
Als ik mijn ogen open doe zie ik dat harm voor zijn leven vecht. Hij is uitgeput ,maar blijft zijn best doen. Ik pak zijn hand en knijp erin. Harm opent zijn ogen en kijkt me zwak aan. "Hou vol.." hij knikt. Als ik om me heen kijk probeer ik een uitweg te vinden. Het gat in het dak! "Harm ga is op je knieën zitten" hij doet wat ik zeg. Voorzichtig ga ik op zijn schouders staan en klim ik uit deze hel. Ik pak de hand van harm en help hem om eruit te komen. Als we eenmaal boven zijn geven we elkaar een knuffel. Opeens zien we joost lopen. Hij is blijkbaar ontsnapt. "Joost!!!" Roepen we. Hij negeerd ons compleet en valt op zijn knieën. We rennen naar hem toe. "Gaat het!!??" Joost schud met zijn hoofd en huilt harder. "Link e-en ik kregen r-ruzie...hij heeft h-het uit gemaakt!" Snikt hij. Vol medelijden kijk ik naar joost. Harm knuffelt hem. "Joost het spijt ons..." "h-het geeft niet..."

Link p.o.v
Ik stap op de trein. Opweg naar Richie. Hij is de enige die me begrijpt. "Richie heeft zijn eigen leven..is dit wel slim? Beter dan bij die egoïst" het is een donkere dag. Alsof de dag snapt hoe ik me voel. Eenmaal aan gekomen zie ik hem al. Hij zit alleen huilend in het park!?? Ik loop naar hem toe met kriebels in mijn buik. "Voel ik wat voor hem? Meer dan bij joost?" "Richie?" "LINK!?" Ik knik. Richie rent naar me toe en springt in mijn armen. Ik begin te blozen. Als hij bij me is voel ik me beter. "Link waarom ben je hier?" "I-ik heb het uit gemaakt met joost.." "WAT!?" "Hij was niet echt blij met dat kus gebeuren en hij is gewoon een egoïst!" "Dit is allemaal mijn schuld...sorry!" "Dat is het niet! Jij staat voor me klaar...hij niet" Richie trilt. "Waarom ben jij hier?" Vraag ik. "Het is uit met boye.." "W-waarom!?" "Ik von iemand anders leuker..." zucht hij verlegen. "Wie?" "Ik von jou leuker.." mijn ogen worden groot. Richie kijkt naar de grond. "Link W-wil je mijn vriendje worden?" "J-ja!" Richie leunt naar voren en kust me. Het fijne veilige gevoel is terug. Ik leg mijn armen in zijn nek. Als we stoppen met kussen horen we iets op de grond vallen. We draaien ons om. Er ligt een klein doosje op de grond en vaag zien we een schaduw weg rennen. Voorzichtig pak ik het doosje op. Als ik erin kijk zie ik dat er een ring in zit. "Wacht is dit voor mij!? Nee..." Snel gooi ik het doosje weg. Richie knuffelt me van achter. "Ik ben blij dat je er weer bent!" "Ik ben blij om terug te zijn!" Ik draai me zijn kant op en knuffel hem.

Joost p.o.v
Ik heb link gevolgt ,ja noem me maar een stalker. Na een tijd komen we aan bij een park. "De lucht is erg donker! Net zoals ik me voel." Voor de laatste keer voel ik in mijn jas zak. Ik pak het kleine doosje eruit. Als ik hem open doe is er een kleine glinsterende ring te zien. Deze was voor link bedoelt. Nu hopen dat hij hem nog accepteert. Voorzichtig loop ik naar hem toe. Opeens zie ik dat hij bij een andere jongen gaat staan. Snel verstop ik me achter een boom. "Wie is die jongen!?" "Link W-wil je mijn vriendje worden?" Klinkt er. Dan stort mijn wereld in elkaar. Als ik er heen kijk zie ik dat hij de jongen kust. Met trillende hand pak ik het doosje. De tranen lopen over mijn wangen. Ik laat het doosje op de grond vallen en ren weg. "Als hij gelukkiger met hem is mag hij ook bij hem blijven!" Om kijken doe ik niet. Hij zoekt het maar uit! Snel stap ik op de volgende trein naar huis. "IK WAS VERDOMME VAN PLAN HEM TEN HUWELIJK TE VRAGEN!! ALLES IS KAPOT NU!!" Ik leg mijn hoofd in mijn handen en begin te huilen. Mensen kijken naar me maar het kan me niks boeien!

Harm p.o.v
We hebben meteen de politie gebeld. Ons leven zal nooit meer get oude woorden maar ja. Joost woont weer bij zijn ouders. Hij is nog steeds er kapot van. Goed te begrijpen! Jer en ik lopen samen naar school. We zijn op een anderen school geplaatst door het pest gebeuren. Opeens zie ik een super knap meisje lopen! "Hey" glimlach ik. Ze loopt naast een ander meisje. Het blonde meisje kijkt mij aan de andere kijkt jer aan. We beginnen een gesprek. Het blonde meisje heet blijkbaar jacintha en het andere meisje heet roos. Ik voel me raar als ik bij jacintha ben. "Wacht nee...harm denk niet zo!" "Hey voor deze school heb je een studenten huis nodig ,zullen we een met ze vieren delen?" Vraagt roos. "TOP IDEE" zegt jeremy meteen. Ik bijt op me lip ,maar knik toch.

Jeremy p.o.v
3 maanden zijn voorbij gegaan. Ik vin roos echt heel leuk! En harm jacintha. "Ik weet het nu zeker..." "harm kan ik met je praten?" "T-tuurlijk!" We lopen naar de achterkant van de school. "Wats up?" "Harm...Dit gaat zo niet meer" "Wat? I-ik snap het niet?" "Jij vind jacintha leuk en ik roos" harm kijkt naar de grond. "Sorry...Dit is het beste ,we blijven wel vrienden toch?" Harm knikt zacht. Dan zie ik opeens tranen in zijn ogen verschijnen. Ik druk hem dicht tegen me aan. "Het spijt me"

Joost p.o.v
"Nog steeds blijf ik me schuldig voelen. Een jaar is voorbij gegaan." Link heb ik niet meer gesproken. Er zijn dagen dat ik me super alleen voel. Mijn oude leven krijg ik niet meer terug. Met harm en jeremy praat ik ook niet meer. Het leven is zo alleen. Maar ik doe mijn best om mijn leven op te pakken. "JoLi en jarm is kapot.."

Voice p.o.v
Harm en jeremy kregen langzaam ook ruzie. Van link is niks te horen. Het leven leek zo prefect te zijn? Joost gestopt met school en richt zich meer op game. Jeremy heeft met roos nu. Harm met jacintha. Na alles heeft iedereen een eigen leven. De squad is uit elkaar gevallen. De jongen worden ouder. De vaders zitten voor altijd achter slot en grendel. Het leek zo'n leuk leven met de nieuwe jongen maar het eindigde in wraak

DIT WAS HET EINDE! wow hopelijk vonden Jullie het mooi ♡

I can take the rain on the roof of this empty house
That don't bother me
I can take a few tears now and then and just let them out
I'm not afraid to cry every once in a while
Even though going on with you gone still upsets me
There are days every now and again I pretend I'm OK
But that's not what gets me

What hurts the most
Was being so close
And having so much to say
And watching you walk away
And never knowing
What could have been
And not seeing that loving you
Is what I was tryin' to do

It's hard to deal with the pain of losing you everywhere I go
But I'm doin' It
It's hard to force that smile when I see our old friends and I'm alone
Still Harder
Getting up, getting dressed, livin' with this regret
But I know if I could do it over
I would trade give away all the words that I saved in my heart
That I left unspoken

What hurts the most
Is being so close
And having so much to say (much to say)
And watching you walk away
And never knowing
What could have been
And not seeing that loving you
Is what I was trying to do, oh.

What hurts the most
Was being so close
And having so much to say (to say)
And watching you walk away
And never knowing
What could have been
And not seeing that loving you
Is what I was trying to do

Not seeing that loving you
That's what I was trying to do