Sınav olmuştuk. Çıkış kapısına doğru ilerledim Eceyi bulamıyordum. Tüm sınıfları aradım murat hoca (müzikçi)
geçerken.
-Hocam okulda başka biri varmı.
-Hayır sende evine git.
Ece beni bırakıp gitmişti inanamıyordum gidince fena olacaktı. Hızlı hızlı okuldan ayrıldım eve geldim. Kapıyı çaldığımda kimse yoktu. Yukarı çıktım gene kimse yoktu. O sırada bir araba durdu içinden annem ve babannem ağlarken indiler.
-Anne ne oldu.
-Ece küçük bir felç geçirdi.
-Neeee:'(:'(
Nefesim iyi değildi başım dönüyor. Ecenin kokusu etrafa yayılıyordu. Hıçkıra hıçkıra ağlıyor bağırıp çağırıyordum. Annem dur dese bile yapamıyordum. Onu kaybetmek istemiyordum. Evlerine indim odasına girip etrafa baktım eceyle bizim resmimiz vardı (media). Ve üstün de seni seviyorum yazıyordu. Yukarı çıkıp. Hastaneye gideceğimi söyledim.
-Baban gelicek birazdan.
Babamın gelmesini beklerken hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Babam geldi. Arabaya bindim. Yolda.
B-nasılmış durumu.
A-orta bir elini haraket ettiremiyormuş
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dostluk dediğin budur
ChickLitKüçük bir sokakta oturuyorum ama maceraları sokaktan bile büyük. Her gün gece bir ikiye sokakta kalmak Oturup sohbet etmek. Eğlenceli anlar yaşamak. Bizim işimiz.
