''Haydi kızım hazırlan Ankara'ya gideceğiz.'' dedi annem.
Ben de birkaç saat sonra olacaklardan habersiz bir şekilde sevinçle anneme '' Babamı görmeye mi gideceğiz anne ? '' dedim.
Annem '' Evet kızım'' dediğinde heyecanlı bir şekilde '' Anne, Adalara gidebilir miyim? '' dedim.
'' Tamam kızım ama çabuk gel'' dedi donuk bir sesle.
O zaman 6 yaşındaydım son zamanlarda dedemlerin evinde yani Bursa'da kalıyorduk annemle.
O gün de zaten babamı görmeye değil boşanma davası için gidecektik tabii bundan benim haberim yoktu.
Hemen ayakkabılarımı giyip Adaların evine koştum.
Zili çalmamla kapı açıldı. Ben mutlulukla bağırarak ''ADA BABAMI GÖRMEYE GİDİYORUM'' dedim Ada'ya sarılıp veda ettikten sonra hemen Adaların evinin karşısında olan dedemlerin evine koştum.
Eve girdikten sonra üstüme en sevdiğim kıyafetleri giyinip annemin odasına gittim.
''Anne ben hazırım hadi gidelim '' dedim mutlulukla.
''Tamam kızım dedene haber ver de otogara gidelim.'' bende ''tamam'' deyip hemen dedemin yanına gittim.
''Dede, hadi gidelim '' dedim.
''Tamam Aymira sen git ayakkabılarını giyin.'' ben de hiç cevap vermeden kapıya koştum ayakkabılarımı giyindiğimde annem ve dedem gelmişlerdi yanıma.
Anneannemle vedalaşıp dışarı çıktık.
Ben motorun ön kısmındaki boşlukta ayakta beklerken dedemle annem de motora bindi. Dedem motoru çalıştırdı, otogara gittik.
Ankara otobüsü gelince bindik. Heyecanla Ankara' ya varmayı beklerken uyumuşum. Uyandığımda Ankara' daydık.
Otobüsten indikten sonra oraya yakın bir yerden taksiye binip kocaman bir binanın önünde indik.
İçine girip 2. kata çıktık.
Yaklaşık 10 dakika sonra babam geldi, ben de onun yanına koşup sarıldım.
Annem bana anlayabileceğim bir şekilde boşanacaklarını söyledi.
Tabii ben de çok üzülmüştüm ve ağlamaya başladım. Kalbim alışık değildi böyle darbelere o zamanlar.
Sonra annemle babamı çağırdılar. Dedem beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
Biraz vakit geçtikten sonra dışarı çıktılar.
Annem yanıma gelip " Hadi kızım babanla vedalaş, gideceğiz" deyince hıçkırıklarımın arasından " Bir daha göremeyecek miyim babamı ?" dedim.
"Tabii ki de göreceksin kızım ama şimdi sen bunları düşünme, şimdi babanla vedalaş" annemin söylediği sözle babamın yanına yaklaşınca babam da bana sarıldı her zaman olduğu gibi duygusuzdu.
Ama ileride yapacağı şeylerden en iyisi olduğunu bilseydim eğer bu yaptığı hareketine sevinebilirdim bile.
'Aymira, Aymira rüya görüyorsun uyan!' Melodi'nin endişeli sesi sanki uzaktan ve bulanık geliyordu.
Sonra tekrardan uyanmamı söylediğinde sesi bir öncekine göre daha net gelmişti. Uyanmaya başlamıştım, artık sesi normal geliyordu.
Uyanıp iyice kendime gelince saatin gecenin 3'ü olduğunu fark edince Melodi'den onu bu saatte uyandırdığım için özür diledim.
——————————————————
Açıkçası ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Bu benim yazdığım ilk kitabım. Eğer başka bölüm yazmaya devam edersem büyük ihtimalle biraz hayran kurgu gibi olabilir (Shawn Mendes). Yazım hataları veya başka bir sorun varsa özür dilerim. Ve eğer bölümü beğendiyseniz yıldıza basarsanız ve düşüncelerinizi yorum yaparsanız sevinirim :).. (Ve okuduysanız teşekkür ederim 😊)
Eğer siz okumaya ben de bu hikayeyi yazmaya devam edersem gelecek bölümde görüşmek üzere..
👋🏻💕💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK DÜNYAM'ın MAVİ IŞIĞI // Shawn Mendes
Teen FictionBenim sıradan günlerim, yalan gülüşlerim, yalan mutluluklarım, karanlık bir dünyam vardı. Ta ki o'nunla tanışana kadar. Çünkü o benim yalan olan herşeyimi gerçeğe dönüştürdü. Ben o'nunla birlikte gerçek mutluluğu tattım, ilk defa gerçek ve içten gül...
