just me, myself and i in my wonderland

lara

hij is zo lelijk, die jongen die bezeten is. hij staat vast plannetjes te bedenken om mij te doden, dat wil ieder mens! mensen zijn vreselijk. de enige die mij niet wil doden is mijn moeder, ik loop langzaam naar de jongen toe. ik moet hem bijten om hem goed te maken! tot nu toe heb ik nog niemand gebeten, ik zet mijn tanden in zijn schouder. hij draait zich om en even schrikt hij, maar dan krijgt hij ineens de mooiste ogen van het universum. normale ogen, ik zet mijn mooiste glimlach op. er stroomt wat blauws uit zijn lichaam, hij is goed. ik pak zijn hand en ik neem hem mee naar de put. de prachtige put. we laten ons samen mee stromen, dit keer ben ik verder gekomen dan ooit. dan ineens stoot ik mijn hoofd en ik word wakker samen met de jongen in een pracht wereld, met meer van ons. ik begrijp er eigenlijk niets van ze zeggen dat ze zijn vermoord maar het is hier zo prachtig ik voel me levender dan ooit!