Psikopat #wattsy2016

26.Bölüm

Sabah uyandığımda saat 10 : 30'du. Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. Sonra odama geçtim.

Altıma deri bir etek giydim. Üstüme göbeği açık askılı t-short seçtim.

Çok sitresliyim. 1 hafta sonra okul başlayacak. Berk aceba hangi bölümdeydi.

Bu merakıma son verip oturma odasına geçtim.  Nazlı ve annem kahvaltı hazırlıyordu.

Ne ara uyanmışlardı ne ara kahvaltı hazırlıyorlar. Nazlı annemle çok iyi anlaşır. Nazı annemle iyi anlaşmayı nasıl başarıyor. Ben anneme bir kere cevap vermemeyi denemiştim. Ama kendimi tutamayıp yine cevap vermiştim.

Galiba ben hayırsız evladım.

Oturma odasındaki koltuğa oturdum.

Babamın elinde 1 ay önceki gazete vardı.

!!!

Bu Berk'le benim görüntülendiğim gazete!

Hemen babamın elindeki gazeteyi çektim.

" Noluyor kızım?" dedi babam.

" Hiiiiç baba bu eski gazete yaaa. Ben sana şimdi yenisini alırım." dedim.

" Kızım ne gerek var ben o gazeteyi okumadım."dedi.

" Yaa baba ben alıp geliyorum. Hem zaten ekmek de alıcam." dedim.

Evden çıktım. Babam pencereden bana bakıyordu. Berk'i gördüm. Ekmek almaya gidiyordu galiba.

Onu tanımıyormuş gibi yaptım.

Önce yanıma gelir gibi oldu ama babamı görünce uzaklaştı. Önce bakkala girip bir gazete aldım. O sırada Berk fırına girdi. Sonra fırına girdim.

"Günaydın." dedi Berk ve yanağıma küçük bir öpücük kondurdu.

" Günaydın. " dedim.

Babam fırının içini gözetleyemezdi.

Babam benim biriyle konuşup konuşmadığıma bakmıyordu. Dışarıyı izlemeyi sever babam.

Berk önce geldiği için ilk ekmeği ona verdi Ali abi. Berk'te bana verdi.

Ayy benim düşünceli aşkım.

Ben 3 ekmek alacaktım. Annem gil olduğu için. Berk bir ekmek alacağı halde benim düşünceli sevgilim bana verdi.

Sonra ki çıkan 2 ekmeği de bana verdi.

"Görüşürüz. " dedim Berk'e ve fırından çıktım. 

Eve doğru ilerledim. Arkamda Berk vardı. Babam pencere de değildi.

Bana göz attı. Size birşey itiraf etmeliyim Berk göz atınca çok tatlı oluyoo.

" Berk sen hangi üniversitedesin?"dedim.

Napim dayanamayıp sordum.

" Boğaziçi Üniversitesi. " dedi.

"Aa ciddi misin?  Bende."dedim şaşırarak.

O da şaşırdı.

" O zaman artık her gün görüşecez desene." dedi.

Gülümsedim.

Çok mutlu oldum şuan.

Biran önce okullar açılsın. Üniversiteliler için.

Eve girdim. Ekmeği yemek masasına koydum. Babamada gazeteyi verdim.

Nazlı ve ben Boğaziçi. E o zaman Murat? O da Bogaziçi dir herhalde.

Kahvaltı masasına oturduk.

Kahvaltı yaptık. Biraz kanepede oturudum.

Canım sıkıldı. Babam gazete okuyordu. Nazlı telefonla uğraşıyordu. Annem de tablette moda ile ilgili şeylere bakıyordu. Benim telefon şarjda.

Bana sarj mı dayanır?

Canım çikolata çekti. Sıkıntıdan.

Kapıya ilerledim.

Beni kimse fark etmedi yaa.

Evden çıktım. Aşağıda Berk bir iki adım öndeydi.

" Beerk." diye bağırdım.

" Efendim." dedi arkasını dönüp.

Kibar çocuk.

" Nereye? " dedim.

" Hiiiiç dolaşıcam." dedi.

" Bekle bende geliyorum annemlere haber veriyim." dedim.

" Yok ben tek dolaşıcam. " dedi bir işler vardı bunda.

Eve girdim.

" Nazlı buraya gel." dedim.

Evet Berk'i takip edecektim.

" Nereye?" dedi Nazlı.

Kaş göz işareti yaptım.

"Kızım biraz evde oturun." dedi babam.

" Ayy Onur genç bunlar. Gezecekler tabi." dedi annem.

Yaşa be anne. Yürü be anne.

Kaş göz yapmamdan Nazlı anlamıştı. Benimle geldi. Bende telefonumu sarjdan çektim. Ve çantama koydum.

Dışarı çıktık. Berk çok az mesafeyle öndeydi.

Takip ettik. Ara sıra ağaçların arkasına saklandık. Ama bizi fark etmemişti.

Sonra bir bankın önünde bir kızla konuşuyordu. Sonra sarıldılar.

Berk beni aldatıyordu. Konuşmalarını anlamak için yakınlaştım.

Bir şey duyulmuyordu. Kahrolsun.

Gözlerim doluyordu. Ama kendimi tutuyordum.

Nazlı birden hapşurdu Berk bi tarafa baktı. Bizi gördü.

Aferin Nazlı.

Bi bu eksikti. Hızlı hızlı yürümeye başladım. Hiç arkama bakmıyordum.

Berk arkamdan
"Buse." diye bağırıyordu.

Aldırmadım. Nazlı bana yetişmek için koşar adımlarla yürüyordu.

Berk peşimden bir iki adım attı.

Sonra durdu. Gölgesini gördüm.

Çok aşırı sinirliydim.

Hayatımda ilk defa böyle bir duygu yaşıyorum.

Ve ilk defa bir erkek için gözümden yaş gelmişti.