Ξεχωριστος...♥♥♥

Το λαθος μυνημα ...

Βρισκοσασταν ολη η παρεα στο σπιτι της Νινας και του Αλεξ ...συζητουσατε...λεγατε διαφορα...και γελουσατε με αυτα που λεγαται...περνουσατε τελεια και δεν ηθελες να τελιωσει ποτε εκεινη η νυχτα...

Μια στιγμη αποφασισατε οτι ηταν ωρα να ξαπλωσετε ...αν και κανεις δεν ηθελε να κοιμηθει....απλα να ηρεμισετε ...ολα τα κοριτσια ξαπλωνουν ατο δωματιο της Νινας μα το μυαλο της Εμμας ειναι αλλου....καρφωμενο στον Αλεξ...και περνει την αποφαση να παει να κατσει μαζι του...

Αλεξ-Δεν νυσταζεις...

Εμμα- Οπως βλεπεις οχι ...

Αλεξ- Ελα κατσε εδω τοτε...

Εμμα- Να σε ρωτησω κατι?

Αλεξ- Βεβαια...πες μου

Εμμα- Πιστευεις οτι η σχεση μας θα εχει μελλον?

Αλεξ- Γιατι το λες αυτο?

Εμμα- Γιατι οταν σε κοιταω μερικες φορες...μου δειχνεις εναν αλλον εαυτο...οχι τον Αλεξ που θελω...καποιον αλλον που δεν με θελει γιατι με αγαπαει αλλα για κατι αλλο...

Αλεξ- Οχι...δεν θα συμβει ποτε κατι τετοιο...βγαλε αυτα που εχεις στο μυαλο σου...

Εμμα- Δεν ξερω...

Σε αγκαλιαζει και σε φιλαει...γιατι σου αρεσει αυτο που γινεται σε ενώ δεν ξερεις αν σε αγαπαει πραγματικα...γιατι δεν το σταματας απο τωρα...εφοσον ξερεις οτι δεν θα υπαρξει καλη συνεχεια...δεν τον γνωριζεις καλα....αλλα βιαζεσαι και το εχεις καταλαβει...

Καθεσαι και κοιμασαι στην αγκαλια του...νιωθεις πολυ ομορφα και τωρα πια εισαι σιγουρη οτι σαγαπαει...απο τον τρποπο που σε αγκαλιαζει...και σε φιλαει...

Ο καιρος περναει γρηγορα...μιλατε κανονικα...και σου φερεται παντα πολυ ωραι...υπαρχουν ομως στιγμες που σε κανει να ζηλευεις επιτηδες....εσυ ομως νιωθεις οτι το κανει για να δει αν τον αγαπας και χωρις να το καταλαβεις του δινεις αυτο το συναισθημα της νικης...

Με τον καιρο ομως βλεπεις οτι το ενδιαφερον του για σενα....μειωνεται οσο παει και πιο πολυ...ενω αντιθετα εσυ...τον ερωτευεσαι ακομα πιο πολυ...μεχρι που εφτασε να κοιταει αλλα κοριτσια ...αλλα εσυ εκει...κολλημενη..

Ολα πηγαιναν καλα....μιλουσατε με μυνηματα απο κοντα....αγκαλιτσες φιλακια...και τα σχετικα.....μεχρι που μια μερα εκανες το λαθος να στειλεις ενα μυνημα...

Εμμα- Γεια...

(Ηταν το τελευταιο γεια που θα μπορουσες να του πεις...αλλα δεν το ηξερες...σου μιλουσε τοσο γλυκα και ομορφα ...ομως αυτο αλλαξε σε δευτερολεπτα..)

Αλεξ- Γεια...τι κανεις?

Εμμα- Καλα ειμαι ....εσυ?

Αλεξ- Καλα....θελω να σου μιλησω...

Εμμα- Ναι πες μου ...

Αλεξ-....Κοιτα...το πραγμα δεν προχωραει αλλο....ελπιζω να το βλεπεις και συ αυτο...μαλλον ειχες δικιο...ολον αυτο το καιρο ενιωθα ερωτευμενος...αλλα τωρα ...δεν ξερω....ειναι σαν ολα αυτα τα συναισθηματα να εξαφανιστηκαν...δεν νιωθω τιποτα...

Εμμα- Δηλαδη τελος?

Αλεξ- Εε ναι τελος...αλλα να ξερεις....θελω να μεινουμε φιλοι και να μην στεναχωριεσαι...

Ηταν σαββατο μεσημερι...το πρωτο πραγμα που εκανα....ηταν να παρω τηλ. την Νινα....γιατι ηξερα οτι θα με καταλαβαινε ...γιατι ειχε βρεθει σε τετοια θεση...εκλαιγα ασταματητα και δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι....να φαω....και να κανω εστω και τα πιο απλα πραγματα....ενιωθα αδυναμη....σαν να καταστρεφονται τα παντα....ενα ...ενα....μεσα μου...σαν να μην μου ειχε μεινει τιποτα...

Ή συνεχεια στο επομενο παρτ....ακομα πιο ενδιαφερον...που θα περιγραφονται ολα τα συναισθηματα της Εμμας....αλλα και την συνεχεια της ιστοριας ..♥