-Açamaycak mısın ?
-E- evet açacağım
Zayn den biraz uzaklaştım ve telefonu açtım.
-Ne var anne ?
-Nerede kaldın saat 6 !
-Seni ilgilendirmez .
-Nasıl beni ilgilendirmiyor Hannah !
-Bırakta hayatığımı istediğim gibi yaşayayım lütfen ! İstediğim zaman eve gelirim eve gelip sizin bağrışlarınızı dinlemek istemiyorum !
-Bana bak...
Telefonu kapatmıştım. Arakamı döndüğümde Zayn'nin yanında başka bir kız vardı. İnanamıyorum. Zayn'nin yanına gittim,
-Neyse ben gidiyim.
Kız ayağı kalktı ve
-Neden ? Gel oturalım ?
-Sevgililer tek başına kalsın
Dediğim anda ikisi de aynı anda gülmeye başladı.
-Neden gülüyorsunuz ?
Zayn ayağı kalktı ve yanıma yaklaştı.
-Biz sevgili değiliz .
Tanrım! Şükürler olsun ölecektim.
-Öyle mi ?
Kız yanıma yaklaştı ve elini bana uzattı ve bende karşılık verdim.
-Ben Demi.
-Ben de Hannah.
Dedim ve güldüm. Elimde ki çantayı yere bıraktım.
-Otursana Hannah.
Kumların üstüne oturdum ve bacaklarımı birleştirdim .
-Hannah denize girelim mi ?
-Bilmem.
Demi ayağı kalktı ve elimden tuttu beni kaldırdı.
-Hadi gel !
Zayn'e şaşırmış bir şekilde baktım. Denize girmiştik . Suları birbirimize atıyorduk ve bir yandan a kahka atıyorduk.
-Sen iyi birisin Hannah.
-Sende öyle ama tam tersi hayatım berbat
-Benim hayatım da düzgün değil emin olabilirsin.
Demi'ye yaklaştım ve ona sıkıca sarıldım. Yeni tanışmış olabilirdik ama ben ona ısınmıştım. O da bana sıkıca sarılmıştı.
-Sen sevdim Demi.
-Ben de seni çok sevdim Hannah.
Ona baktım ve gülmeye başladık. Kafamızı Zayn'e doğru çevirdik. Bize bakıyordu. İkimizde denizden çıkmıştı.
-Bakıyorum da unutuluyoruz Demi.
-Aynen öyle .
-Ciddi misin ?
-Hayır.
Kahka atmaya başladırlar. Kumların üzerine oturdum ve gözümden bir yaş süzüldüğünü hissettim. Demi yanıma oturdu ve bana sarıldı .
-Sen iyi misin ?
-Hayır hiç iyi olmadım .
-Neden ağlıyorsun ? Bana söyle.
-S-siz çok iyi geçiniyorsunuz . Benima asla böyle bir hayatım olmadı. Olmayacakta !
-Ben senin yanındayım . Hep olacağım.
-Teşekkürler. Demi s-sen çok iyisin .
Demi gülümsedi. Kafamı kaldırdım ve Zayn'e doğru baktım. Zayn kaşlarını kaldırmış bir şekilde bana bakıyordu. Utanmış bir şekilde kafamı indirdim. Zayn bana doğru yaklaştı ve önümde çömeldi. Çenemden tutarak kafamı kaldırdı.
-Utanma.
-Utanılacak bir şey.
-Hayır değil .
Zayn'e baktım ve sıkıca ona sarıldım. Gerçekten de ağlıyordum. Zayn saçlarımı okşadı.
-Tamam ya üzme kendini.
Ayağı kalktım. Ve çantamın yanına gittim.Telefonu çıkardım . Olamaz saat 7 olmuş.
-Ben gitmeliyim saat 7 olmuş.
-Biraz daha kal ben seni bırakırım.
-Zayn o sorun değil.
-O zaman kal biraz daha ?
-Olmaz benim gitmem lazım.
Demi yanıma yaklaştı yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirip . Tanrım gülümsemesi çok güzel
-Bu gün bizde kal ?
-Yok yarın olabilir mesela?
-Peki. Olabilir.
-Görüşürüz o zaman.
Çantamı yerden aldım. Arkamı döndüm gülümsedim .
-Hannah !
-Efendim ?
-Gidiyorsun evet peki telefon numaranı verebilir misin ?
-B-ben tabi ki.
Telefonunu cebinden çıkardı telefon numaramı verdim ve artık gidebilirdim. Eve geldiğimde annem tek başınaydı.
-Anne?
-Sonunda geldin.
-Babam nerede ?
