1. Bölüm

107 4 0
                                    

Annem ve babamın bağrışlarıyla uyanmıştım. Bacakalrımı aşağıya sargıttım ve ayağı kalktım.Kapıyı açtım ve aşağıya indim .

-Neden bağrıyorsunuz siz yine ?

Babam bana baktı kaşlarını çatıp.

-Odana git sen ! 

Gözlerimi devirdim ve odama doğru çıktım. Perdemi çektim ve yatağımı düzelttim. Yatağıma uzandım . Nasıl yeni bir okula alışacaktım ben? Alışamam ki. 

-HANNAAAH !

İrkildim ve yatağımdan hızlıca kalktım aşağıya indim.

-Ne oldu anne ? 

-Hala pijamalısın hemen üstünü değiştir.

-Anne aslında ben gitmek istemiyorum.

Kafasını yaptığı işten çevirmeden

-Dediğimi yap !

Yukarıya çıktım ve üstümü değiştirdim . Aşağıya istemeyerek yavaşca indim.

-Hazırım ben . Gitmiyo muyuz ? 

-Tamam dışarı çık arabaya bin.

Kapıyı açtım ve dışarıya çıktım. Arabanın yanına gittim ve kapıyı açacaktım lanet olsun kapı kilitli . Birde bana arabaya bin diyor.

-Üzgünüm . Kapıyı açmayı unutmuşum .

-Tamam açta bineyim.

Kapıyı açtı ve arabaya bindim camı sonuna kadar açtım. Acaba yeni arkadaşlarım olacak mı ? Ya da ben mi dışlayacaklar ? En önemlisi de sevgilim olacak mı ? Ne diyorum ben ? Bunları düşünürken okula gelmiştim gerçekten çok güzeldi.

-Hannah güzel değil mi okulun ?

-Hmm evet evet güzel işte sıradan okul işte.

-Yol boyunca konuşmadın bir sorunun mu var ?

-EVET VAR !

-Bana söyle bebeğim.

-SORUNUM NE BİLİYOR MUSUN ? SİZSİNİZ SEN VE BABAM GERÇEKTEN HİÇ BANA DESTEK OLMUYORSUNUZ SORUN SİZSİNİZ TAMAM MI ?!

-Hann...

Onu dinlemeden koşarak okula girdim . Koşarken omuzumda ki acıyla geriye doğru gittim. Kafamı kaldırdım h-hey gerçekten bu çok yakışıklı

- İyi misin ?

-H-hayır değilim ! Hayatım boyunca iyi olduğumu hatırlamıyorum !

-Üzgünüm. Gerçekten.

-Sorun sen değilsin !

Sınıfımı öğrenmek için Müdür odasına gitmiştim. Sınıfa doğru yöneldim. Sınıfa girdiğimde herkes buradaydı.

-Ş-şey özür dilerim .

-Hayır yeni bir öğrencisin herhalde ?

-E-evet öyle.

-Yerine geç

Yerime doğru yöneldim oturdum ve etrafa baktığımda o buradaydı çarpıştığım çocuk .Bana bakıyor. Tanrım! Gülümsemesi çok güzel

-Zayn nereye bakıyorsun sen öyle ?

Kafasını çevirdi.

-Tatlım. Üzgünüm seninle tanışmadık adın ne ?

-Hannah . Hannah Black.

Dedim ve tekrar kalktığım yere oturdum. Ve adı da Zayn'miş öğrenmiş oldum. Zil çalmıştım sınıftan dışarı çıktım.

-Merhaba . Ben Zayn.

-Biliyorum. Ben de Hannah.

-Biliyorum. Bahçeye çıkalım mı ?

-E-evet olabilir . 

Dışarı çıktık bir yere oturduk konuşuyorduk. Tanrım ! Çok tatlısın sen.

X: Hey ! Hannah !

H-hayır bu olamaz onun ne işi var ? 

Just LoveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin