Ayrılık
Parktan çıkarken sanki orada birşeyler unutmuştu bu unuttuğu şeyin ne olduğunu kendiside bilmiyordu düşünmek istiyordu ama aklında Feyza'nın sözleri vardı, sanki beyninin köşelerine çarpıyordu fazla geçmeden arabasına bindi, kapıyı hızla kapattı öfkesini birşeylerden çıkarmak istiyordu yine fazla geçmeden ağlamaya başladı o an herşeyden vazgeçmiş gibiydi gitmek istemiyordu evine yaklaşık 10dakika sonra evindeydi ilk bulduğu yere oturdu sözler hâlâ aklındaydı günün bitmesini istiyordu ama herşey yeni başlamıştı henüz saat 19:00 bi bardak su içip uyumaya gitti tabi uyku tutmadı sözlerden dolayı, gözlerini uyumak için kapattığında aklına Feyza ile mutlu olduğu günleri geliyordu aradan fazla geçmedi yine ağlamaya başladı herşeyden acizdi öyle yada böyle saat 00:00 olmuştu hüzün yerini uykusuzluğa bıraktı cama çıktı ve insanlara bakıyordu pek insan yoktu sokakta arabalar gördü sürekli bir yerlere giden arabaları içindeki insanların sürekli bir derdi yüzünden hareket eden araçlar sonra bir çift gördü sarmaş dolaştılar kız Feyza'ya benziyordu, uzaktı seçemiyordu hemen aşağı indi, belli etmeden kıza baktı ama kızın Feyza ile uzaktan yakından alakası yoktu elleri cebinde içeri yürürken içki almak istedi bir kaç bira alıp eve girdi biraları bitirmesi uzun sürmedi biralar bitti saat 00:25 yine uzandı eskileri hatırlıyordu hayal gibi yaşadıkları kabus gibiydi şimdi günün yorgunluğu artmıştı anıları hatırlarken uyuya kalmıştı.
1.GÜN
Uyandı saat 11:45 okula geç kaldı. Zaten gitmek istemiyordu telefona baktı 4 cevapsız arama vardı heyecanla telefonu eline aldı ve çağrılara baktı Feyza'nın aradığını sandı ama arkadaşı Batuhan'dı geri kendisi aradı...
-Beni aramışsın? Uyuyordum.
+Okula gelmiyormusun?
-Bugün hiç gelesim yok sonra görüşürüz.
+İyimisin neyin var?
-Hastayım,grip olmuşum merak etme.
+Tamam görüşürüz.
-Görüşürüz.
Hiç birşey anlatamadı belki de henüz kabullenemiyordu yada kabullenmek istemiyordu her ne dersek artık. Telefonu kapattıktan sonra aklına yine Feyza gelmişti ağlamaktan gözleri kızarmıştı 4yıldan bu yana ilk defa günaydın dememişlerdi çok zordu, ayrılığın tüm anları aklına geliyordu geçen 4yıl tabi dile kolay tanıştığı günden ayrılık gününe kadar hepsi film şeridi gibiydi yataktan kalkıp yüzünü yıkadı kahvaltı yapacaktı onunla yaptığı kahvaltılar aklına geldi vazgeçti, geri topladı hazırladıklarını sadece kahve aldı kahve biraz iyi geldi televizyonu açtı ilgisini çeken birşey yoktu kapattı bu şekilde saat 15:00 canı sıkılıyordu boş durdukça aklına sürekli Feyza geliyordu ona ihtiyacı vardı bir bebeğin annesine duyduğu ihtiyaç kadar ihtiyacı vardı dakikaları sayıyordu geçmek bilmiyordu toparlandı saat 18:00 kapı çaldı arkadaşı Batuhan'dı
+İyimisin diye bakmaya geldim.
-İyi yaptın gel oturalım canım sıkılıyordu.
+Nasıl oldun ?
-Ehh işte sabaha göre daha iyiyim.
+Feyza'da okulda yoktu o iyi mi?
-Evet iyi.
+İyi o zaman dikkat edin kendinize.
-Sağol
Sohbet değissede aklında ki konu değişmiyodu Batuhan'ı yolcu etti. Saat 21:00 gece yine hüzünü harladı tekrar içki almak istedi bu sefer daha fazla aldı telefonu kapattı resimlere bakarak içmeye başladı Saat 21:36 4 şişe bira bitti bile ve sonrası geldi saat 22:00 olmuştu uzandı yine tavana sabit bi şekilde bakıyordu ve sonra müzik açtı saat 22:39 hâlâ tavana bakıyordu şarj bitti umrunda değildi... Derken uyuya kalmıştı.
