Gizli Duran Kalpler

1.BÖLÜM Eylül'ün Zamanı

                       Eylül içine kapanık bir kızdır.Kimse Eylülü açamamıştır.Kim ne yapsa Eylül heeep aynıdır.Günlerden Pazartesi.Eylül uyandı ve aşağı kahvaltıya indi. Sus pus kahvaltısını edip yukarı çıktı.Çünkü okul vakti gelmişti. Eylül kıyafetlerini giyinip , yola koyuldu. Çevresindeki insanlar ,sanki Eylül'ün üstüne üstüne geliyor ,dünya ters dönüyor sank iherşey başına yıkılıyor adeta kıyamet kopuyor gibiydi.Eylül yağmur yağmur yağıyormuş gibi koşrak bir durağa sığındı. Ordaki insanlar şaşkın bir şekildi Eylüle bakıyorlardı.Çünkü Eylül üstünü başını sıkıp, saçlarını kurulamaya çalışıyordu.Yağmur yağmıyordu ama Eylül öyle hissediyordu.Eylül kafasını kaldırarak havaya baktı.Havada tam tersine güllük güleşlikti.Eylül utanarak kafasını öne eğip ağlayark yoluna devam etmeye başladı.Okula gelmişti.Herkezin bir arkadaşı, samimi olduğu bir dostu vardı.Ama Eyülün hiçbir zaman öyle bir dostu olamamıştı.Nedenini söylemye gerek yok çünkü sebebi belli , tek sorun içine kapanık olmasıydı.Eylül çok kıskanç olamsına rağmen onlara bir söz söylemeyi içine kapnık olmaya devam etti.Eylül çok başarılı bir kızdı.Derslerinden bir kere olsun hiç zayıf almayıp ,  derslerinde çok güzel notlar alırdı.Ayrıca çokta yetenekliydi.Ama tek sorunu konuşmuyordu.Bilgi yarışmalarına katılıp kağıda yazıyordu cevapları hiç söylemiyordu.Eyü bir yarışmya katıldı.Bu gitar yarışmasıydı.Eylül çok güzel gitar çalıyordu ve okulun gitar grubuna katıldı. Artık onunda çok sıkı olmasada arkadaşları vardı.Ama hala yüzü gülmüyordu.Eylülün pazar günü konseri vardı.Ama o konuşmaya cesaret edemiyordu, o çalıyordu arkadaşları söylüyordu. Artık eve gitme vakti gelmişti.Eylül hazırlanıp evin yolunu tuttu. Eve varmıştı hemen yatağına gitti ve hıçkıra hıçkıra ağladı.Çünkü o konsere çıkmaya cesaret edemiyordu.Günlerden Salı.Eylül bugün okula gitmedi çünkü kendisini pekte fazla iyi hissetmiyordu.Annesi seslendi ama Eylül cevap vermdi,annesi odaya geldi ve Eylüle; ' Eylül kızım iyimsin'.dedi.Eylül annesine bakarak yorganın altına sığındı. Ve annesi öğretmenini arayarak Eylülün iyi olmadığını söyledi ve izin aldı.Eylül hiç o yorganın altından çıkmadı.Günlerden Çarşamba.Eylülün konserine 4 gün kalmıştı.Eylül çok heyecanlıydı ve biryandanda tedirgindi.Henüz ne yapacağını bilmiyordu.Aslında bunun çaresi vardı biraz açılsa hespi olacaktı.Günlerden Perşembe.Eylül bunaldı ve dışarı çıktı.Issız bir yerden geçiyordu.Orada ne bir insan nede bir hayvan vardı,hiçbir şey yoktu.Eylül korkmadan girdi , o sokağa.Tiner çeken gençler, uyuşturucu içen adamlar,intihara kalkışan insanlar,orada yalnızca bunlar vardı.Eylül kız başına korkmadan , pes etmeden geçiyordu.Arkadan biri Eylülün kolunu tutttu  ve sıkmaya başladı.Eylül korkmaya başlamıştı çığlık atıcaktı ama konuşamıyordu. Bir yandan telaşla gitmeye çalıştı bir yandan ise annesini aramak istiyordu.Eylüle tiner koklatarak bayılttılar.Çevrede hiç kimse karışmadı çünk hepsi o adam gibiydi. Eylülü orada boş bir evin içine götürdüler.Günlerden Cuma.Eylülü kaçıran adam o gece Eylülü yalnız bırakmıştı.Ertesi gün geldi ve Eylülün telefonunu alıp annesini aradı.Annesi dün geceden beri telaşlıydı kızından haber aramamıştı.Kızı arayınca birden heyecanlandı ve telefonu açınca o adam çıktı.Annesi sordu adam sadece kızı öldüreceğini söyledi ve kapattı.Günlerden Cumartesi. Annesi polisi aramak için telefona koştu ve aradı.Polisler geldi annesiyle birlikte aramaya başladılar.İşte o gün Eylülün son günüydü.Pazar günü konseri vardı.Annesi o sokağa girdi ve o eve girdiler.Kızının cansız bedenini gören anne kriz geçirdi.Peki o kız nedemi sessizdi ? Nedemi içine kapanıktı ? Çünkü Eylül Aşıktı. Gitar grubundaki Korhan'a aşıktı.Ama bunu tek kendisi biliyordu ve kimseye söylemiyordu.Çünkü çok utanıyordu.O sokağa ise nedenmi girdi ? Korhan orada hep gitar çalıyordu ona aşık olduğunu söylemek için gidicekti.Ama artık herşey bitmişti.Artık Eylül yoktu...