"BÖYLE İŞ OLMAZ ARKADAŞ ŞANSIMA TÜKÜREYİM!" diye saydırarak evden çıktım. Ceylayla birlikte havaalanına geri dönüyorduk. Ceyla arkadan bavulla geliyordu ben ise sinirden dolayı ayağımı tere vura vura ve sinirden gözü dönmüş bir şekilde yürüyordum. Asansöre bindim ve kapıyı ceylaya tutmadan sıfıra bastım. Tabii o da yetişemedi. Asansör boşluğundan bi kaç küfür saydırdığını duydum. Asansörden kapıyı sertçe açarak çıktım ve anında yere yapıştım. Canımın acımasına rağmen kalktım ve önüme bile bakmadan devam ettim. Şimdi hiç kavga edemeyecektim. Peki beni bu kadar sinirlendiren ne miydi? Elalemin ülkesinde bavulunu başkasıyla karıştırmış olmamdı. Onun için şimdi havaalanına geri dönüyorduk. Hiç istifimi bozmadan aynı şekilde arabanın yanına gittim ve ceylayı bekledim. Bir iki dakika sonra ceyla indi ve yanımdan geçip gitti. Noluyodu be! Arkasından gittim." Kızım sen nereye gidiyosun acaba çoook merak ediyorum. AÇ ŞU ARABANIN KAPISINI!!"diye cırladım. O sırada ceyla bana öldürücü bi bakış attı ve "TAXİ!!" diye bağırdı. O sırada bir taxi önünüzde durdu. Ahh doğru ehliyeti yoktu. Taxiye önce o sonra ben bindim. Bana hala öldürücü bakışlar yolluyordu. Bende ona sırıttım. İhi ihi sjsjsjsj.
---
"Bakın o bavulu bulacaksınız anlıyor musunuz yemin ediyorum mahkemeye veririm!" diye ordaki adama cırlıyordum. Adam beni takmayarak cevap veriyordu. Şimdi görecekti o. Hemen elime telefonumu aldım ve adamın yakasında yazan isime baktım Ceyla'ya dava edilen numarayı ver bakışı attım. Kardeşlik budur dicemde o anlamaz bakışlarla bana baktı. "DAVA EDİLEN NUMARAYI VER!!" diye atar yaptım. O da "AAAAA YETER BEEAA BENDE İNSANIM YEMİNLEN DÖVERİM SENİ ŞURDA USLU ÇOCUK OL BİRAZ YEMİN EDERİM ANANA SÖYLİCEM!!" diye bağırmaya başladı. Bende tırsmış köpek bakışı attım " tamam apla..." dedim ve oradaki koltuklardan birine usulca oturdum. Ceyla bir iki dakika adamla sakin bir şekilde konuştuktan sonra adamla beraber bir yere gitti. Baya bir süre orada bekledim. Garip bir şekilde kimse yoktu. Oracıkta tek başıma 1 saat bekledim. Hala gelmeyince artık aramak istedim ve olmayan ineğim diye kaydettiğim ceylayı tuşladım. Teşefonu kapalıydı. Tabi açmayınca içimdeki gizli anne ruhu ortaya çıktı ve ceyla hakkında kötü düşünceler geldi aklıma. Acaba kaçırıldı mı... tabi bu sadece en iyi düşünceydi.
---
2 saat oldu evet artık olduğum yerde durmanın bi mantığı yoktu. Direk Elifi aradım.
-Alo
-Alo. Noldu niye aradın? Bavulu aldınız mı? Geliyo-
- TAMAM Bİ DUR SAKİN! Öncelikle hala havaalanındayız...
Olanları anlattıktan sonra Elif öylece kaldı. Galiba biraz fazla endişelenmişti.
-Abi yani şiödi ceyla ortada yok mu? Havaalanında da kimse yok... o-ow.
- Evet aynen öyle.
Dediğim anda ceyla belirdi. Telefonu anında kapattım. Elinde bavulla geliyordu. Yemin ederim bu kızı dövevektim. Yerimden kalktığım gibi yanına gittim. "KIZIM SEN MANYAK MISIN TELEFONUN NEDEN KAPALI AZ DAHA ELİFLE BERABER POLİSİ ARAYACAKTIK! MANYAK! BİR SÜRE KONUŞMA BENİMLE YOKSA EL-" diye bağırırken bir anda sözünü kesti. Ne güzel cırlıyodum yaa niye kesti şimdi. Neyse benden daha çok çekicek. "AAAA YETER SUS Bİ AL BAVULUNI GETİRDİM İŞTE DAHA NE İSTİYOSUN PSİKOPAT!!" dedi ve konu kapandı.
Dönene kadar hiç konuşmadık. Zaten o istesede ben konuşmazdım. Eve girdiğimizde ceyla anasıyla babasından da bir güzel azar işitti. Şimdi odada oturmuş biriyle yazışıyor yüzüme bile bakmıyordu. Bende annemle skype yapıyordum. Saat baya geç olmuştu. Tabi annemlerın orda erkendi. Bir süre konuştuk ve sonra kapattım. Onları şimdiden çok özlemiştim. Ceylanın yanına çıkıp "pişt gız!!" diye krolaştım. Benimle konuşmuyordu! Çok sinir bozucu yanındaki insanın bişey yapmaması. ÜSTELİK BENİM BİR SUÇUM YOK!! "Anlamıyorum bu tribin kime yani..." diye sitem ettim. Hala benimle konuşmuyordu. Allahım çıldırcam galiba. Hala susuyordu. Yerimden kalktım ve saloma gittim. Selen teyze dizi izliyordu. " Selen teyze beb eliflere gidiyorum senin kız bana tripli." diye sinirimi belirttim. Selen teyze yerinde hopladı ve bana döndü. "Ödümü kopardın kız." dedi gülerek bende kendimi tutamayıp güldüm. "Tamam sen in eliflere ama çok da geç kalma." diye uyardı beni. "Selen teyze zaten iki kat aşağısı belki onlarda da kalabilirim." dedim." Aaaa olmaz öyle şey ilk günün bizde geçireceksin akşama çok güzel yemeklerim var. Ben seni çaldırırım çıkarsın yukarı.". Artık bıkmış bir şekilde 'tamam' dedim ve evden çıktım. Koridorda bir tek ben vardım ve ayakkabımdan tak tuk sesler çıkıyordu. En sonunda asansörü çağırdım ve eliflere gittim
*
Sabah alarmın iğrenç sesiyle yatağımdan kalktım. Bugün kayıt yaptırmaya gidecektik ve burda geçirdiğim ilk haftanın sonuydu. Pofilerimi ayağıma geçirdim ve hala mışıl mışıl uyuyan Ceyla'ya baktım. Peki ben onu uyuturmuydum. Tabii ki hayır. "CEYLAAAAA!" diyerek üstüne atladım. Ama o hiç istifini bızmadan uykulu gözlerle 'hııı' diye homurdandı. Hmmm bu işe yaramadı demek. Benim daha iyi bir fikrim var o zaman. Hemen koşarak -dur dur , koşmak mı ne ara uyanmıştım ben- mutfağa girdim. Bir bardak aldım ve içini sonuna kadar suyla doldurdum. Bu sefer yavaşça odaya gittim ve suyu ceylanın üzerine boca ettim. Bu sefer planım işe yaramış olacak ki yatağından anında kalktı ve ayı gibi üstüne atladı. Bu ani hareketi beklemiyordum o yüzden beraber yere yapıştık. "KIZIM SEN ÖLDÜRCEM MANYAK MISIN SEN!!" diye beni gıdıklıyordu. Bende gülerek"kızım...dur...agagahahhaha...uyan di....jsjsjaja...ye şeyettiydim ben...hajahahaha" diye ciyaklıyordum.
*
İki saattir bekliyoruz. Ah bekliyoruz mu dedim bekliyorum. Çünkü Ceyla yandaki taş bir oğlana sarkmakla meşgul yani anlayacağınız onun işi var. Okulda çok fazla kişi bugün kayıt yaptırmaya gelmişti ve çok fazla sıra vardı. Oradaki çalışanlar o kadar fazla kişiyi yönetemeyince bizi sıraya almışlardı. Ceyla biraz sonra yanıma geldi ve oturdu. "Eee çocuğu kaptın mı bakalım." diye lafa girdim. "Abi var ya çocuk çok inatçı. En sonunda pes ettim yani ol-" derken telefonu çaldı. Ekrana baktığında yüzü değişti ve bana hemen geleceğini söyleyerek olduğu yerden uzaklaştı. Tabi ben yerimde durur muyum. Çaktırmadan peşinden gittim. Ceyla telefon kapanmasın diye açtı ve konuşarak ilerledi ve en sonunda kuytu köşe bir yerde durdu en sonunda ne dedğini duyabiliyordum:
- Ondan uzak dur dedim sana
-...
-yeter artık kapatıyorum saçmaladın.
-...
-öff tamam geliyorum. Çıkışa gel ama.
Çok kısa bir kısmına şahit olmuştum. Ama ortada önemli bir şey olduğunu hemen anlamıştım. Acaba o kimdi? Ceylaya ne yapmıştı da ceyla ondan uzak durmasını istiyordu. Ama Ceyla orda kendinden bahsetmemişti. Başkasından bahsetmişti ve o başkasının kim olduğunu öğrenmeye niyetliydim. Beni düşüncelerimden ayıran şey kendim değil bir oğlandı. "İnsanları dinlemek kötü bir şey değil mi güzelim." dedi hafif yüksek bir sesle. Neden mi çünkü piç. Tahmin ettiğiniz gibi yakalandım. Ceyla köşeyi döndü ve bir bana bir de arkamdaki çocuğa baktı. Evet sıçtım. Ceyla burnundan sinir dolu bir nefes verdi ve ikimizin de bilerek koluna çarpıp ayağını yere vura vura gitti. "Amacın neydi SORABİLİRMİYİM!"diye gürledim çocuğa. O da sırıttı sanki amacına ulaşmış gibi " Çünkü ben bir piçim ." dedi gayet rahat bir sesle. Ona ' sen nasıl bir insansın yaa' bakışı attım. O da bana 'işte böyle bir insanım' attı ve gitti. Öküz. Hemen aklıma Ceyla geldi. O kadar kızmasına rağmen ben durur muyum hiç. Hemen çıkışa doğru koşmaya başladım. Tam kapıyı açmıştım ki gördüğüm şey karşısında ağzım açıldı.
Efe...
