Sinirle tekrar soluyup tuvalet kabininden çıktım. Bana özür dilercesine bakan Simaya senin suçun değildi temalı bir bakış atıp ıslak ve iğremçimsi okul formamın suyunu sıktım. " Ya Derin ben gerçekten çok özür dilerim ama nerden bileyim ikinizin çocuk gibi kantinin ortasında su savaşı yapıcağınızı" ulan sankim ben yaptım hersey o Yağız denen malın yüzünden oldu. "Bak Sima senin hatrın için o velete kıyafet getirdim alıyosanız alın yoksa gidiyom ben. Zaten kıyafetimi giyicek yetmezmiş gibi bide beni tuvalletin önünde liseli ergen gibi bekletiyosunuz." Tekrar o gerizekalının sesini duymamla "sensin lan velet" diye bağırdım. Sima gözlerini devirip tuvaletin kapından kıyafetleri alıp bana verdi. Tişört ve pantolona hüzünle baktım. Bunlar kaç para lan? Hem bu pantolon almayı akıl etmişte niye tişörtü kendinden getirmiş ki? Yani tişört onun gibi koktuğuna göre onundur. Tabiki de onu koklamadım sadece parfüm şişesini üzerine boşaltmış ordan biliyorum. Aman banane ya neyse ne hasta olcam bu gidişle. Tuvaletlerden boş olan birine girip üzerimi değiştirdim. Pantolon tam olmuştu ama tişört bol gelmişti. Tuvaletten çıkıp saçımı ördüm. Oldu işte. "Vaaay yakışmış" Simaya bakıp hö mal sen çok biliyon bakışı attım. Biraz özürlüye benziyorum ben bu bakışla ama olsundu. Tuvaletten çıkıp tekrar kantine indik. Bu öğle arası nasıl bu kadar uzun muydu ya? O kadar şey yaptık hala öğle arası. Simaya kahve alma işini postalayıp boş bir masaya geçtim. "Al hadi al kahve delisi" sıcak kahveme kocaman gülümsedim. "Allah razı olsun lan" dedim. "Önemli değil" diyerek karşılık verdi. "Lan köşedeki masa Uğur gel hadi" hönk. Uğur demek Yağız demek Yağız demek bela demek. Aa hadi ama ya. "Kankim ben gidiyom bea o Yağız'ı çekemem" dedim. Sandalyeden katığım sırada omzuma konan elle tırsmadım değil hani. Arkamı dönüp hangi ibne omzuma dokundu diye düşünüyordum ki ibne demekle haklı olduğumun farkına vardım. Yağız ibnesiymiş. "Bizim ufaklık da tam kalkıyomuş" bozom ofoklokto tom kolokoyomos mal "ya sen bizimle aynı yaşta değilmisin bu neyin kafası ufaklık diye ortada dolaşıyon hayır beyin yönünden dicem belli oluyo zaten kapaste" soktuğum lafla zafer kazanmışcasına sırıttım. Leonardo Dicaprio kadar sevinmiştim o kadar siz düşünün artık. Cık diye dilini şaklattı. "Ben senden yaş olarakta büyüğüm ufaklık beyin olarakta ve kafanın içindeki fındık beyni böyle şeylerle yorma" hö mal hem bu hani lise 4'e gidiyodu nası bizden büyük ki? "Gitmiyorum" dedim. Ve tam sandalyeye oturuyordum ki güzel popomdaki acı ile inledim. Bütün kantindeki gözler bize dönerken sinirle Yağıza'a baktım. O herkesin içinde benim sandalyemi mi çekmişti? Ah hadi ama bu bi rüya demi. "Ya sen nasıl bir gerizekalısın ya bebemisin lan" dedim sinirle. Kahkaha atarak karnını tutuyodu. Sanki çok komik bişi oldu da. Allahtan etek giymiyodum giysem kim bilir hangi görüntüyü sergileyecektim. Sonra Sima'nın namus elden gitti şarkısını dinlemek istemiyorum. Tamam Sima'yı kısa bir süredir -tam olarak 2 gündür- tanıyorum ama ne bileyim çoktan tanımıştım onu. Bide bugün pijama partisi yapıcaktık Sima gilin evinde. Çok fazla betonda oturduğumu ve ilerde çocuğumun olmayacağını tahmin ederek yerden kalkıp iki adım uzağımda olan ve hala gülmeye devam eden Yağızın yanına yaklaşıp "bi bakarmısın şey herkesin içinde senden özür dilemek istiyorum" dedim. Zar zor kahkahalarını kesip gözünden gelen yaşı sildi. Yarım ağız gülmesi ile baktı. "Sonunda cazibeme dayanamadın galiba" hadi ama egon konuşuyo. "Ya ya" diye mırıldandım. Iyice burnunun dibine girip kasıklarına tekme attım. Iki büklüm olması ile zafer gülüşümü yapıp kahvemle birlikte yukarı çıktım. Kahvemi bırakmam. Sınıfa girip sırama geçtım. Öndeki adını öğrendiğim kadarıyla Kasım olan çocuk vardı. "Meraba şey ben Kasım senin ismin ne" diyerek gülümsedi. Bence tatlı çocuk yani evlenebiliriz. "Derin" dedim bende. Ne güzel bi ismim var benim ya mükemmelim valla. "Hmm" diye mırıldandı. Tam ağzını açıp bir şey diyecekken "ilerde çocuğumuz olmazsa senin yüzünden" diye sınıfa giren Yağız'a baktım. Wtf? Çocuğumuz derken? Ikimizin mi? Yok canım ne alaka?
