VASAT ŞEYLER

kurt ve döşek

Şu döşekte yatanda neydi acaba.
Benim cocukluğum,
Babamın gençliği,
Dedemin ihtiyarlığı.

Aynı gıcırtıyla seyretmekteydi hayat

Dedemin uzaklara bakıp, iç geçirdiği yerdeydim galiba.
Yolum uzun sanırsam.
Onunsa dönmeye şansı yok.

Sivridis bi kurt kemirir tahtayı.

Her uzantısında bi sallanış.
Tepesinden atıp topraga düsürür
Yorgunluģu.

Yoksa ben ihtiyarlamayacakmıyım.

Evvala babam düştü o döşekten,
Sonra ihtiyar dedem.
Nasıl olurda bana kalır yılların gıcırtısı.

Çünki ben çocuktum.

Başı genis, dibi dar bi kutuda kaldı ilk ölüm.
Dutaktan ceneye akan kan kadar soğuk.
Gülercesine bakar gibi sıcak.

Bir baba,bir ben,bir dösek.

Beyaz gömleğıde , çürümüş bir aģaçtaydı.
Ne kadarda cocuktum;
Koklayıp : Baba : dedim

Babam ölmüstü.

Oysaki ;o yüz metre ilerde, taptaze yatmaktaydı,
bütün cismiyle.
Korkup gecemezdim yanından,

İki gün önce dizine yattığımın.

Dedem aynı döşekte.
Bir farklı baktı bu kez tepelere.
İç gecirmedi,
Bir iki vurdu tahtaya.
Benide üstünden, at der gibi.

Toprağı tekmeledim, ağır agır, sitemli
Ne işin var babamla, versene onu geri.
Aynı kurt , aynı toprakta.
Dedemin iç çekmesi.
Aynı tabut, aynı tahta.

O sonda ; Ben başta

H.Ü

Yasınız kac olursa olsun; babanız öldüğünde kocaman bi adam oluverirsiniz.