O gün şakır şakır yağmur yağıyordu. Teyzemle birlikte kalıyorduk. Teyzem sobayı yakar, sobanın yanında her akşam bana anlatırdı. O gün yine aynı şekilde bana masal okuyordu. Birden dışarıda ağlayan bir kız sesi duyduk. İlk başta duymamazlıktan geldik. Ama daha sonra teyzem camdan dışarıya bakınca bir kız kaldırım taşının üstüne oturmuş ağlıyordu. Teyzem çok iyi insandır. Kızı birlikte içeriye aldık. Kızın yüzü saçlarla kaplıydı. Ben ilk başlarda korktum tabi. Teyzem benim kulağıma fısıldayıp, beni sakinleştirdi. Daha sonra teyzemin mis gibi güzel kokulu Ezogelin çorbasını ısıttı hemen. Kıza getirdi. Kız hala ağlıyordu. Dinmiyordu ağlaması. Teyzem kızın saçını açtı. Birde ne görelim.. Kızın gözü alnında. Burnu yok. Ağzıda yanağında idi. Ben evden kaçtım tabi o ile. Teyzem içeride kalmıştı. O günden beri teyzemi göremiyorum. Anneannem ile kalıyorum artık. Teyzem o gün vefat etmişti ve de eve giren çıkan olmamıştı...
