Εισαγωγή.

94 7 0
                                    

Ξαπλωμένη στο μικρό και άβολο κρεβάτι μου περίμενα να με πάρει ο ύπνος στην αγκαλιά του Μορφέα όμως αυτό δεν έγινε,είχα τόσο πολύ καιρό να κοιμηθώ κανονικά που δεν μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία.
Η ώρα έδειχνε 3 το πρωί και εμένα ακόμα να με πάρει ο ύπνος, έτοιμη να αποκοιμηθω άκουσα την εξώπορτα και να ακούγονται βήματα όλο και πιο κοντά,η καρδιά ήταν έτοιμη να σπάσει όταν ακούω μερικά πράγματα να σπάνε λογικά θα είναι το πιάτο με μακαρόνια που είχα αφήσει στον πατέρα μου και το ποτήρι νερο.
Η πόρτα του δωματίου μου άρχισε να τρίζει, μπαινει μέσα,μύριζε από χιλιόμετρα μακριά πως είχε πιει, θεέ μου όχι όχι πάλι όχι.
Έχω στριμωχτει στην γωνία του κρεβατιού μου ελπίζοντας μην ακούσει τους δυνατούς χτύπους της καρδιάς μου ξαφνικά άρχισε να γελάει "χαχααχ έλα τώρα Μπέλα μην φοβάσαι τον μπαμπά σου,αφού ξέρεις πως δεν θα σου κάνω κάτι" όμως όχι φοβάμαι,φοβάμαι τόσο πολύ, και η δυο νας ξέραμε οτι ψεύδεται .Το κατάλαβε και το ευχαριστιέται χαμογελάει στραβά, άρχισε να μετακινείται επικίνδυνα κοντά μου.
"Σε..σε παρακαλώ..Μην μου κάνεις κακο" άρχισα να τον παρακαλάω κλαίγοντας,έρχεται τόσο κοντά μου το χέρι του πάει να ακουμπήσει το πρόσωπο μου, περιμένω να με χτυπήσει όμως όχι άρχισε να μου χαϊδεύει το μάγουλο, ετρεμα περισσότερο και ευχαριστιόταν τον φόβο μου, του μετακίνησα το χέρι του και τα μάτια του σκοτείνιασαν. Λάθος κίνηση Μπέλα μπράβο σου φώναξα στον εαυτό μου.
Το χέρι του με δύναμη έπεσε στο πρόσωπο μου και στο σημείο εκείνο άρχισε να τσούζει,ξανά και ξένα και ξανά άρχισε να με χτυπάει με δύναμη,με τόσο δύναμη που κάθε σημείο του σώματος μου άρχισα να μην το νιώθω. Έκλαιγα τόσο πολύ από τον πόνο τα μάγουλα μου έχουν μουσκεψει. "ΠΆΨΕ ΝΑ ΚΛΑΙΣ ΠΑΛΙΌ ΚΟΡΙΤΣΟ" άρχισε να μου φωνάζει,όταν είδε πως δεν είχω δύναμη πια να κουνηθω σταμάτησε να με χτυπάει. "αυτήν την φορά το αφήνω με τόσο, μην τολμήσεις να μετακινήσεις και να αγκιξεις ούτε το μικρό μου δάχτυλο" είπε και έφυγε κοπανόντας την πόρτα.
Δεν νιώθω τίποτα πια, δεν έχουν μείνει αλλά δάκρυα,δεν μπορώ να κουνηθω. Σιγά σιγά ξάπλωσα μέχρι να βρω την στάσει που να είμαι άνετα και κλείνω τα μάτια μου,μέσα σε λίγα λεπτά με περνει ο ύπνος.


Saved.Where stories live. Discover now