Niet veel later kom ik hijgend aan op school.
Meteen zie ik wat mensen van me nieuwe klas en zeg: 'Hoi ik ben Sanne jullie zitten toch ook in 1B?'
Meteen zegt een jongen met zwart haar en groene ogen: ' Ja ik zit ook in 1B, ik ben Justin.. Aangenaam.' Toen hij dat zei smolt ik meteen helemaal weg. Ik had een raar gevoel in me buik... Ik was toch nu niet al verliefd..?
Niet veel later kom ik met Justin het lokaal Frans binnen. Er waren nog maar twee plekken over. Ik ging naast een of ander meisje genaamd Marit zitten.
Meteen zei ze fluisterend: 'Ik ben Marit.' 'Ik Sanne.' Zei ik met geen geïnteresseerde blik. Marit keek weg. En zo zat ik zo een beetje de hele les. Het was de ongemakkelijkste les everr!
Uiteindelijk was de les voorbij. Ik was zo blij om eindelijk niet meer naast die Marit te zitten...
Na Frans hadden we nog Geschiedenis. En toen hadden we eindelijk pauze! Maar nu bedacht ik bij mezelf bij wie ik dan moest gaan zitten. Ik zie niemand meer van me klas behalve... Behalve Marit. Ze zit in een hoekje op de grond. Helemaal alleen... Zou ik bij haar gaan zitten...? Nee toch niet bij die nerd, zegt een stemmetje in me hoofd. En toen weer een ander stemmetje: maar kijk haar nou zitten, zielig toch!?....
Sorry voor het korte hoofdstuk maar ik hoop dat het een beetje leuk was om te lezen! :D Wat zou jij doen als je Marit daar alleen zag zitten? Laat het weten.
Doedoeiii Stella :)
