-Geçmişe bir bakış-
Chanyeol her zamanki masasında oturmuş camdan dışarıyı seyrediyordu. Acale ile işe yetişmeye açılışanları, etrafda koşan çocukları, kaykay süren gençleri izliyordu. Birazda birini bekliyordu. Şu kaldırımdan geçmesini, yine onu görüp gülümsemeyi bekliyordu. Ama bu umut boşaydı. Artık bu kaldırımdan geçmiyordu o Mavili çocuk. Gitmişti bu mahalleden. Düşüncelerine o kadar dalmıştı ki, kapının zilini 2. Seferde duydu.
Yavaşca kalktı ve kapıyı açtı. Karşısında gördüğü kişi ile biraz şaşırsada kendineden taviz vermedi.
"Hoş geldin Hana."
Hana her zamanki o Chanyeol'e özel gülüşünü gösterdi –yapmacık,sevimsiz bir gülüş- Hana içeriye girip Chanyeol'in oturma odası olayan evine baktı ve her zaman oturduğu masanın karşısına oturdu. Chanyeol ise ayakta ona bakıyordu.
"Otursana."
Chanyeol'e karşısındaki sandalyeyi işaret etmişti. Bir insan ne kadar itici olabilirdi.
Aşık olduğun çocuğa sahip diye tüm bu sinir.
Hana'nın karşısına oturdu Chanyeol anlatmasını bekledi. Her zaman böyle olurdu. Birileri gelirdi birşeyler anlatıp giderlerdi. Chanyeol sadece dinlerdi. Bazen yorum bile yapmazdı.
Hana hafifce öksürerek konuşmaya başladı.
"Baekhyun'undan ayrılacağım."
İstemsizce öksürük tuttu Chanyeol'i. Bu bu bu çok ani olmuştu.
"Ay iyi misin?"
Hana hemen ellerine yapıştı Chanyeol'in. Chanyeol hızla ellerini çekti ve ayağıya kalktı.
"Ben ben bir su içeyim."
Chanyeol hızla mutfağa ilerledi. Çeşmeyi açıp eli ile birkaç yudum aldı sudan. Sevinmelimiydi? Üzülmelimiydi?
Çeşmeyi kapatı Hana'nın yanına döndü.Gene sessizce anlatmasını bekledi.
"Eee bir şey demiyecek misin?"
"Bu masanın özelliği bu. Sen anlatacaksın. Ben dinleyeceğim. Anlattıkların bittikten sonra istersen yorum yaparım."
Ciddi konuşuyordu. Her zamanki gibi. Hana'nın Chanyeol'e özel gülüşü varsa, Chanyeol'inde ona özel konuşma tarzı vardı.
"Ayrılmak istiyorum çünkü ondan sıkıldım."
"O seni seviyor."
"Hani bu masanın özelliği? Hani?"
Chanyeol içindeki ona vurma isteğini yok etmeye çalışıyordu. Eğer kız olmasaydı ve Baekhyun onu sevmeseydi çoktan ağzı burnu kan içinde kalırdı.
"seviyor olabilir ama ben onu başından beri sevmiyorum."
Chanyeol Hana'nın kurduğu cümleler ile sarsılıyordu. Kendini Baekhyun'un yerine koymak istemiyordu. İlk defa Mavili çocuğun yerinde olmak istemiyordu.
"Yani her neyse, bu gece beni yemeğe çağırdı, her şeyi söyleyeceğim ona ve hemen oradan Won-Sep'i yanına."
"Bir dakika, bir dakika... Won-Sep kim?"
"Masanın özelliği?"
"Başlatma şimdi Masanın özelliğine!! Sen-Sen Baekhyun'u-"
"Ya sen niye anlamıyorsun! Sev-mi-yor-um. O-nu."
Chanyeol hızla masadan kalktı ve Hana'nın yakasına tutup onu da kaldırdı.
"Hemen git buradan!"
