Cold as Phire [The Nerd Behind The Glasses Book2]

2 - In another life.

Chichay/Author's POV.

Si Pristonne Sapphire ay pinalaki nilang magalang at mabait na bata. Masayahin siya. Pero as time goes by, Nagiging tahimik nalang siya. Hindi na siya palangiti at madaldal.

Homeschooled si Pristonne. Nagkaroon din siya ng kaibigan. kababata. Siya lang ang tanging kaibigan ni Pristonne. Si Ice. Yun lang. Si ice lang at wala nang iba. Si Ice lang. Siya at siya lang.

May mga araw din na nagtatampo si Pristonne sa mga magulang niya dahil lagi itong wala. Dahil lagi itong nasa ibang bansa at kapag umuuwi ay tulog na si Pristonne.

"Mommy and Daddy loves you sweetheart. We just want the best for you." Ang tanging nasasabi ng mama ni Pristonne na si Tammy.

at

"Be safe sweetheart." at isang halik sa noo naman ang lagging nasasabi ng papa ni Pristonne na si Tristan.

at laging "opo" ang sagot ni pristonne.

Hanggang lumaki nalang si Pristonne sa puro ganyan ng kanyang mga magulang. Naiintindihan naman niya ang mga ito dahil nga para daw ito sa ikabubuti niya. Para daw sa kinabukasan niya ang ginagawa ng kanyang mga magulang.

Hanggang sa hinaharap. Halos hindi na niya Makita ang magulang niya. Halos mapag'iwanan na siyang magisa sa buhay. Ang kanyang dalawang Lolo nalang at siya ang nanduon.

Ngayon, na 17 years old na siya...

Pristonne's POV

"Right from the start, you were a thief, you stole my heart" I sung as I strum my guitar. Nandito ako sa kwarto ko, nagg'gitara at kumakanta. Wala lang, hobby ko kasing mag'gitara, kumanta, sumayaw, mag'piano at kung ano pa. They say i'm a gift from above, well, everybody is.

"Pristonne. le temps pour le petit déjeuner" (Pristonne. Time for Breakfast.) Sabi nung French maid namin. I mean, ko. Dahil, ako lang naman yung nandito sa bahay na to. Sometimes, I wanna go outside and enjoy the world.

Well, Nagawa ko naman na yun dati pa. Nung.. Nung.. Nung nandito pa yung kababata 'ko. In the past years, we've been going to malls, parks and other locations. I've never tasted street food because... He left. (_ _")

Well whatever. That's past. Diba nga sabi nila, past is past. Wag mo nang hukayin ang past kung Iniwanan ka na nito. Those who survive in this world, are those people who have great imagination. Tama nga naman si Ms. Author diba?

Back to the real world, "oui je suis sur mon chemin" (Yes im on my way.) Sabi ko naman sa katulong namin. *sigh* I couldn't smile, I couldn't laugh. I can't, I won't. And I'm serious, Dead serious.

Pagbaba ko sa dining area, May nakita akong isa pang babae sa bahay. Sino naman tong babaeng to at pinapasok lang agad agad ng katulong na to? Tsk. Paalam paalam din muna kasi pag may time di ba?

"Mademoiselle Pristonne, vous avez un visiteu" (Miss Pristonne, You have a visitor.) Sabi nung katulong, Tumango nalang ako at tumingin dun sa babae.

"Hi!" Masiglang pagbati sa akin nung babaeng 'bisita' ko daw. "I'm Fammy." Ngumiti siya habang sinasabi niya yun. "I'm your Mother's Sister." Dagdag pa niya.

Hmm, kaya pala sobrang masayahin siya. Magaling din mag'english. At aakalain mong magkambal sila ni Mommy. Pero medyo may kaliitan si Tita Fammy kesa kay mommy.

"And so I've noticed. What brings you here?" Walang emosyon kong sabi sa kanya. Halata sa mukha niya na nagtataka siya kung bakit parang bato ang puso ko. Well, ganun na talaga ko. Napagiwanan na nga yata.