Love In Disguise

Chapter 2: Suklay

Nakakaasar. Late na ko! Bakit punuan ngayon lahat ng bus. may dumaan na bus sa harap ko kahit puno na sumakay na agad ako. 6:45 na malalate na ko sht.

Pagkababa ko agad akong tumakbo papunta room. OmO yari ako late na ako.

"Good Morning Maam, im sorry im Late" hingal kong bati sa teacher namin.

"Okay, go to your seat now Ms.Perez" umupo ako sa dulo sa may bintana kung saan ang upuan ko. "Okay class, may bago kayong classmate at---"

"Good Morning Maam, im sor---"

"Good Thing youre here Mr. Una, right?" Tumango ito " Introduce your self in front"

"Ah... H-Hello im Marcos Una" ang weird naman nya. Mukhang di pa nagsusuklay o nakuryente siya kaya ganyan yung buhok niya... Weird

"Thank you Mr. Una, please be seat beside of Ms. Perez on last row"

Nagsimula nang magdisscuss si Maam, nakikinig lang kaming lahat. Maaga rin nagdissmiss yung teacher namin kasi may meeting daw ngayon yung faculty, pero bawal pang umuwi kaya naupo muna ko sa upuan ko tsaka nagbasa. Bigla naman tumunog ang tyan ko. Hindi nga pala ko nakakain kanina.

"Uhm... Hi?"

"Ha? Ako ba kausap mo?"

"Haha! Oo, magtatanong lang sana ko kung nasaan yung Cafeteria?"

"Ay Good, balak ko na rin pumunta dun. Sabay na tayo pero... magsuklay ka muna. Mukha ka kasing di nagsusuklay" kinuha ko yung suklay ko sa bag ko "Ito oh"

Tinignan lang neto ang suklay.

"Kukunin mo ba o ako ang magsusuklay sayo?"

"Ah eh"

"Okay, ako na magsusuklay sayo."

"Grabe ha? Nagsusuklay kaba?"

"Ah eh"

"Okay wag mo nalang sagutin yung tanong ko" inabot ko sa kanya yung salamin "Oh diba, mukha ka ng tao tignan, Hahaha! Joke lang ha. Tara na punta na tayo sa cafeteria"

Lumabas kami ng room atsaka nagsimulang maglakad.

"Ah, Ano ba pangalan mo?"

"Ah... Marcos Una"

"Nice name. Haha! Ako nga pala si Dennise."

"ah hehe nice to meet you"

"mmm...from what school ka galing? Haha! Sorry ang daldal ko talaga."

"Ah Hehe! Ayus lang... galing ako sa malayong school... sa Legazpi"

Nagbell na at bumalik na kami sa classroom. walang pumasok na teacher kaya pumunta nalang ako ng library. At nung uwian na ay agad akong umuwi ng bahay at natulog.

Ilang linggo ang lumipas wala naman nangyari, si Marcos lagi kaming sabay pumunta ng cafeteria. Ewan ko ba kung bakit gusto ko siyang makasama. Hahaha ang weird niya kasi kaya parang interested ako sa kanya.