sooလည္း kai ခါးကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္
ျပန္ဖက္ရင္း........
kai:ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္
soo:"......."
kai:soo
soo:"......."
sooဆီက ဘာေျဖသံမွမလာေတာ့ kai ရင္ခြင္
ထဲကေန soo မ်က္ႏွာေလးျမင္ရေအာင္
ဆြဲထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္ kai ရဲ႕ လူနာအက်ီႋစ
ေလးကိုကိုင္ရင္း ရင္ခြင္ထဲအတင္းတိုးဝင္
ေနတာေၾကာင့္...kai သိလိုက္ပါၿပီ..
sooအသံတိတ္ငိုေနၿပီ....
kai:soo..ကိုယ့္ကိုၾကည့္ပါအံုး
soo:ကိုု
ရင္ခြင္ထဲကေနပဲ တိုးတိုးေလးလွမ္းေခၚတာ
ေၾကာင့္ kai ျပံဳးလိုက္မိတယ္...ဘာလို႔
sooပါးစပ္ဖ်ားေလးက "ကို" လို႔ေခၚလိုက္တိုင္း
ရင္ထဲၾကည္ႏူးေနတာပါလိမ့္
kai:အင္း...ေျပာေလ soo
soo:soo...sooမွားသြားတယ္ေနာ္...soo...soo
ေစာေစာသိ..
Kai:shoo!!!ခုကိုယ့္ေဘးနားမွာ soo႐ွိေနၿပီေလ
အဲ့ဒါဆိုရၿပီ
soo:ကို sooကို...မခ်စ္...မခ်စ္ေတာ့ဘူးလားဟင္
တုန္ခါေနတဲ့ အသံေလးေၾကာင့္ ခုနက
kai စကားေတြကို sooဘယ္ေလာက္ခံစား
သြားရလဲ သူအလိုလို ခံစားမိပါတယ္..
kai:မခ်စ္လို႔ ေဆးရံုခုတင္ေပၚမွာ အဲ့လိုႀကီး
ဖက္ထားတာေပါ့..
ဆိုၿပီး ရယ္သံစြက္စြက္ေလးနဲ႔ ပိုတိုးဖက္လိုက္
ေတာ့ kai ရင္ခြင္ထဲက sooမ်က္ႏွာေလးမွာ
ေသခ်ာေပါက္ အျပံဳးေလးေတြေတာက္ပ
ေနလိမ့္မယ္....
soo:sooကို မပစ္သြားနဲ႔ေနာ္
kai:arnyi.....ခုခ်ိန္မွာ အဲ့စကားကို ကိုယ္က
sooကို ေျပာရမွာ...ကိုယ္က အရင္ကလို
smart က်က်နဲ႔ soo ကိုအမ်ားအားၾက
ေအာင္လုပ္ျပႏိုင္မယ့္ ခ်စ္သူေကာင္းအရည္
အခ်င္းေတြ မျပည့္ဝႏိုင္ေတာ့ဘူး
soo:ရတယ္..sooေဘးမွာ ကို ႐ွိေနရင္
ရၿပီ...ကို တစ္ေယာက္ပဲ....ကို တစ္ေယာက္ပဲ
လိုတာ
