EVLATLIK

MOTORLU ÖKÜZ

Duyduğum şey doğru olamazdı. Yani abim benden bunu bunca zamandır saklamış mıydı?
- Sen ne zamandır biliyordun?" dedim titrek sesimle. Birazdan ağlıcam sanırım.
- Seni evlatlık aldığımız günden beri." sesi sonlara doğru kısılmıştı.
- Beni kaç yaşımda evlatlık aldınız?" Bu soru bir anda çıkmıştı ağzımdan.
- Ben 5 yaşımdayken. Sen o zamanlar 3 yaşında falandın. O zamanlar çocuk aklı seni hemen kabullenmiş ve oynamaya başlamıştım. Fakat biraz daha büyüyünce annemleri sorgulamaya başladım. Annemler ilk başlarda beni hep geçiştirdiler fakat bir süre sonra dayanamayıp her şeyi anlattılar ve çok iyi hatırlamasam da bana sana bu konu hakkında tek kelime söylememi, eğer söylersem çok kötü şeyler olabileceğini söylemişlerdi." dedi. En azından bu ailede beni seven biri vardı, diye geçirdim içimden. Ama o da

-HAYIR!" diye bağıdı abim " Değildi, yemin ederim değildi." Tamam, belki de dışımdan söylemişimdir. Sadece kafamı olumsuz anlamda sallamakla yetindim ve abimin bir şey demesine fırsat vermeden ağaya kalkıp aşağıya indim...

Ne kadar koştuğumu bilmeden koştum. En sonunda sahilde durdum ve iskeleye oturup ağlamaya başladım. Ağlamak her zaman en nefret ettiğim , hiçbir zaman da kaçamadığım bir şeydi. Bence ağlamak insanı güçsüz gösteren bir şeydi ve ben bu sebeple ağlamaktan hep kaçardım. Saate baktım altıya geliyordu. Oturduğum yerden kalkıp anayola doğru yürümeye başladım.

Arabalara kırmızı işik yanıp, yayalara yeşil ışık yanınca karşıya geçmek için bir hamle yaptım. Ama sadece yaptım . Çünkü önümden aniden bir motor geçti. Ben de boş durur muyum? Başladım arkasından nasılsa duymaz diye bağırarak sövmeye. Tam ben sövmelerime devam ederken o motor aynı hızla geri geldi ve önümde durdu. Al işte. Buda bendeki şans.
- Bir şey mi dedin.. Küçük kız." dedi motorlu çocuk. Kaskını çıkardı. Valla ne yalan söyliyim ağzımın suyu aktı.
- Ben Eser Taşer. Bilyorum soyadım gibi taş bir çocuğum. Ama sen yinede ağzını kapa küçük kız." Bir anda ağzımı kapattım ve :
- Bence o kadar da taş değilsin motorlu öküz!" dedim son söylediklerime vurgu yaparak. Çocuk öfkeden kızarmıştı.
- Sen bana öküz mü dedin?" diye sordu sinirle.
- Hayır farkettiysen " motorlu öküz"dedim. Yani senin benim söylediğimin birazını alman saçma bence."diyerek cevap verdim.
- Dua et acil bir işim var. Yoksa ben sana yapacaklarımı bilirdim. Ama en yakın zamanda görüşücez,bundan emin olabilirsin." dedi ve kaskını takıp gitti. Bende yavaş adımlarla eve döndüm. Bir de bununla uğraşamicaktım.

Umarım beğenmişsinizdir. Vote ve yorumlarınızı unutmayın..