EVLATLIK

DAHA BÜYÜK BİR SÜPRİZ

Yeni bölüm gecikti kusura bakmayın.
Multide: Kıvanç
Dün gece geç yattığımızan dolayı sabahta geç kalktık. Gönsu ve Helen işleri olduğu için kahvaltıdan sonra gittiler. Ailemiz de işte oldukları için biz de abimle başbaşa kaldık ve salona geçtik.

Şu an can sıkıntısından patlamak üzereyim. Abim hiç konuşmuyor. Sanki bi sıkıntısı var gibi. Bişe var da söyl- buldum! Dün abim bana bile söylicekti ama kaldı. Kesin o sebeple şaaptı.
- Abi..." diye başladım söze.
- Melodi..."diye kesti sözümü. Once benim söylemem için işaret verdi.
- Abi sen dün bana bişe söyliyecektin. Neydi o?" diye sordum. Abim cevap vermedi.
-Abii!" diye direttim.
- Melodi hadi gel dışarı çıkalım. O zaman konuşuruz." dedi . Başımla onaylayıp giyinmek için odama çıktım.

Önce abimle oturup bir şeyler yedik. Yedik diyorum ama sadece ben yedim. O ise yemek boyunca tedirginlikle beni izledi. Sanki bir şeyden endişeleniyormuş gibiydi. Yemeğimizi yedikten sonra ordan ayrılıp dünkü gibi ağaç eve doğru ilerledik.

Bir süre sessizce yürüdük. Artık dayanamayarak:
- Yürümek dışında bir yaşam belirtisi göster- buradan kankam İlksu'ya gönderme yapıyorum-dedim. Ama abim yine de cevao vermedi, bende vazgeçtim.

Ağaç eve geldiğimizde abim çok ciddiydi; ki hepimiz biliyoruz ki abim öyle kolay kolay ciddi biri olmaz. Her ne söyleyecekse önemli olmalı. Abim derin bir nefes alarak lafa başladı:
- Melodi. Seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun değil mi?" Başımı sallayarak yanıt verdim.
- Melodi hani bizim kardeş olmadığımızkonusu var ya.." İçimde bir burukluk hissettim. O konuyu hatırlamak dahi istemiyordum. Yine kafamı sallayarak onay verdim.
- İşte ben aslında kardeş olmadığımızı en başından beri biliyordum..."

Umarım beğenmişsinizdir. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.