LİTTLE LADY| Kim Taehyung

KORKU

Ne yapacağım. Geri ve temkinli adımlarla ilerlerken o da üzerime doğru yavaş adımlar atıyordu. Korkuyordum. Kalbim daha hızlı atıyor,ellerim terliyor ve midem bulanıyordu. Birden beni kendine çekti ve belimden tuttu. Yüzüne doğru yaklaştırdı.

- " Çok güzelsin." dedi .
Ne!! Anlamadım.
-" Hııı!!!" sesim bir çocuk gibi çıkmıştı.
Birden beni bıraktı ve arkasını dönerek hızlı adımlarla karanlık sokağın içine doğru gitti.
Üzerimdeki şoku atlatmaya çalışırken eve gelmiştim. 

                                            Çantamdan  anahtarımı çıkardım ve kapıyı açtım. Ayakkabılarımı çıkardım. Işıkları açtım. Evim olduğu gibi duruyordu. Küçük bir solan ve onun yanında minik bir mutfak. Çantamı koltuğa doğru fırlattım ve koşarak odama gittim.

Gözlerim nedensiz dolmuş açılmayı bekleyen bir çeşme gibiydi. Sağ gözümden akan bir damla yaş ile ağzımdan bir hıçkırık çıktı. Ben .... Ben niye ağlıyordum. Ben çoğunlukla ağlamazdım. Duvara dayandım ve yere çöktüm. Dizlerime dayanarak biraz düşündüm. O çocuktan korkmuştum ve yaşadığım şokla birlikte içimdekiler gözyaşları ile dışarı çıkmıştı. Bir kaç saat orada öyle kaldıktan sonra banyoya doğru yol aldım. 

Aynadan kendime baktığımda ise kızarmış gözler görmem beni şaşırtmamıştı. Yüzümü yıkadıktan sonra küvetin suyunu açtım. Küvet tamamen dolduktan sonra sıcak su beni rahatlatmıştı. En azından biraz iyi hissediyordum.

***

Sabah kalktığımda yatağımdaydım.Ben nasıl buraya gelmiştim. Üstüme baktığımda ise kıyafetlerim yoktu. Herhalde değiştirdim diye düşünerekten mutfağa doğru gittim.
Buzdolabına doğru yürüdüm ve bir not dikkatımı çekti.
- İyi uyudun mu küçük hanım...
                                -V-
V ' mi ?? Bu da ne böyle?? Pek de umursamayarak buzdolabını açtım. Bir Türk kızı olarak tabiki de salatalık kesecektim. Bir tane salatalık aldıktan sonra tezgaha koydum. Eskimiş çekmeceden keskin bir bıçak aldım. Salatalığı kesmeye başlarken dün olan şeyler geldi aklıma ;

" Çok güzelsin . "
  " Çok güzelsin."
   " Çok güzels- AH!!!
Söylediği şeyleri kesen parmağımdaki acı olmuştu. Ahh!! Parmağımı kestim. Kırmızının en canlı olduğu tonda kan akarken donuk bir şekilde hala parmağıma bakmaya devam ediyordum.

Belimde hissettiğim ellerle bir anda irkildim. Arkama dönmeye korkuyordum. Ya dünkü çocuksa....

Belimdeki eller daha çok da sıkılaşırken kalbim beni şaşırtıyor ve daha çok atıyordu.

Parmağımdaki kesik daha çok kanarken beni döndürdü. Başımı öne eğdim. Baş parmağı ve işaret parmağı ile çenemi tuttu. Ve yukarı doğru hareket ettirdi. Gözlerimiz o anda buluştu. Kahverenginin en güzel tonunda olan gözleri bu sefer sert bakmıyordu aksine , bir yardım çığlığı gibi benden yardım istiyordu. Sanki içindeki çocuk orada yatıyordu.

Neredeyse 1 dakikadır birbirimize donuk bakıyorduk.
Ne ben ne de o hareket ediyordu. Sanki bizim için zaman durmuş gibiydi. Kalbim daha hızlı atıyordu. Gözleri dudaklarımı bulduğunda korkarak yutkundum ve tezgaha doğru gerilemeye başladım. Fakat gidecek yerim kalmamış , sıkışmıştım. Parmağımdaki kan yere damladı. O anda gözleri kan kırmızı rengini aldı ve agzından bir hırlama çıktı. Korku tüm bedenimi daha çok sararken burdan kurtulmak için dualar ediyordum. Parmağım uyuşmaya başladı.

Gözündeki kırmızılık daha çok artarken aynı bir ceylan ve avcıya benziyorduk. Bana daha çok yaklaşırken kalbim boğazımda atıyordu. Şimdiki durumumdan kurtulmak için Tanrı ' ya yalvarıyordum. Tam  dudaklarımızın  birleşmesine  milimler kalmışken kapı çaldı.

Gözlerinin kırmızılığı kahverengiye geri döndü ve beni süzdü. Ahh! Cidden mi ? Kim geldi? Yavaşca kapıya gittim ve kimin geldiğine baktım. Nee !!
Sun hee ve Jimin!
Arkamı döndüğümde ban daha doğru geldi ve eliyle ağzımı kapattı. Beyaz bir şey bu da ne bu koku ......
Başımı döndürüyordu.
Gözlerim karanlığa gömülürken son duyduğum sözler şunlardı;
-" İyi uykular küçük hanım..."-
 

Merhaba arkadaşlar bu benim 2. kitabım . Umarım beğenmişsinizdir. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum....❤❤❤