1.Bölüm

44 4 1
                                    

Tamamen Arifi aklımdan çıkarmıştım. O tatlı çocuğu nasıl unuturdum. Ama birde Ayaz'a bir sözüm de vardı. Ayaz bey ve ben Şirket binasından çıktık. Garaja doğru ilerliyorduk. Ve aniden Ayaz bey durdu. Hemen gözlerini bebeksi yüzüne çevirdim. Ayaz bey de gözlerini bana dikmişti. Sonra karşısındaki arabaya çevirmişti. Bende hemen baktığı arabaya baktım. Gözlerime inanmadım gece siyahı 2 kişilik bir Porsche. Ağızım açık bir şekilde Ayaz beye baktım. Oda bana bakıyormuş. Boynumu eyip saçımı sol tarafa topladım. Utanmışcasına. Size evlenmiyeceğim demiştim ama naz yapmayacağim dememiştim. Ayaz bey cebinden anahtarı çıkardı ve kitli kapıları açtı.Sonra arabasının yanına gitti ve kapıyı açtı. Tam bineceken durdu ve yanıma geldi.

"Arya Davetiye beklediğine eminim ama beni bekletmekte istemesin."

dedi sağ eli arabayı gösteririken. Ona baktım. Tamamen küçük düşürülmüştüm. Sanki hiç Porsche görmedim bitanecik Arya'cım. Salaktım tamamen ama sinirlenmiştim. Ayakalarımı yere sertçe vurarak arabanın yanına gittim. Tam kapıyı açmak için kolu tutum aynı anda Ayaz bey de elini uzattı. Hemen kafamı o tarafa çevirdim. Ayaz beyle burun buruna gelmiştik. Orjinal erkeksi kokusunu yüzümde hissede biliyordum . Ayaz bey ara sıra bir gözlerime birde dudaklarıma bakıyordu. Amacını anladığımda iyiki iş işten geçmemişti. Hemen kafamı salladım ve kapımı açarak arabaya geçtim. Bana ne olmuştu. Sözümden geri dönme yoluna sapmış mıydım yoksa? Sapmamalıydım. Bunu kardeşim Ayla ve bana güvenen biricik ablama yapmamalıydım. Zaten isteseler yapmazdım. Bildiğiniz gibi Ayla ne derse desin onun sözüne dönmeyecektim. Ayaz beyde arabaya binmişti. Arabanın anahatarını kontağa soktu. Porsche'nin motor sesi oldukça orjinal ve ' bu gece alemler bizim güzellim' diyordu. El freni çekikti ama Ayaz bey hava olsun diye gaza öyle bir yükleniyordu ki motor patlayacak gibi gelmişti. Ayaz bey gaza basmayı bırakıp bir düğmeye bastı. Ve Porsche'nin üstü açıldı ve yine gaza basmaya başladı ve aniden el frenini çekip hızlıca arkaya doğru yaslandık. İlk önce irkildim. Sonra gülmeye başladım. Ayaz bey bana dönüp;

"Korktun mu Stajyer?"

stajyer mi? Evet doğru ben stajyerdim. Kendimi bir an Holding patronu sandım. Hayal işte sadece hayal.

"Daha yeni tanıştık Ayaz bey. Aslında benim adım Adrenalin Delisi. Göbek adım Macera. Alın yazım Ölüm..."

Çok fiyaka sözümü söyledikten sonra önüme döndüm. İçten içe çığlıklar atıyordum. Önüme bakarken Ayaz beyin bana baktığını görüdüm. Ama umrumda mıydı? Hayır sıfır umursama %100 fiyaka söz. Kendimle ilgili tek konu buydum.

AYAZ KAYA:

Arya'nın söylediği gerçekten beni etkilemişti. Sıradan değildi. Şirketteki kokoj boyalı kızlara benzemiyordu. O da makyaj yapıyordu ama tam kabadayı tarzı bir kız ne çok ne az tam türk kızı.

"Bey?"

bana doğru döndü.

"Anlamadım?"

hafiften gülerek baktım.

"Ayaz denmesini istiyorum."

gülerek döndü.

"Ben sizi biliyorum ama şu sözü mü söyleyeyim ben evlenmicem. Yani size Ayaz desem ne yazar Bey desem ne yazar?"

off tam 12 den vurdu. Galiba asıldığımı düşündü. Ah ne akıllı bir stajyer var yanımda. Gülerek hafiften de sinirlenerek.

"Ne ima ediyorsun bana Stajyer. Her gördüğüm kıza sarktığımı mı sanıyorsun. Yanılıyorsun. Sana da asılmıyorum. Yani boşuna nefes yorma Stajyer."

bu da benim fiyakalı sözüm Arya Karaer. Son gülen iyi güler. Arya bir kahkaha patlattı.

"Sana ima ettiğimi anlamışsın bakıyorum Patron."

güldüm.

"Bak sadece bana bey demeni istemiyorum. Yanlış anlama stajyer."

Yine kahkahayı patlatmıştı. Tanrım bu kız ne çok güzlüyordu. Arya kahkahasını bitirene kadar restoranta gelmiştik. Arabadan indim. Hızlıca Arya'nın kapısını açmaya gittiğim de kendisi açmıştım. Bir tavır aldı kendine. Ah stajyer acaba senden ne çekicez...

ARİF AKARSU:

Geç kalmıştım. Arya'yı bekletmiştim. İnşallah mesajımı almıştır ve beklemiştir. ODTU'ye giriş yapmıştım. Akşam olduğundan yolu karıştırmıştım. Sonunda bulmuştum şirketi. Hemen yan koltukta ki özür çiçeğini alıp hemen dışarı çıktım. Heyecanla Arya'yı beklemeye başladım. Çok heyecanlıydım. Bu günkü hareketleri benim aklımı başımdan almıştı. İnanıyorum aryada beni seviyorum. Sevmese böyle yapar mı? Yada daha kötü sevdiğimi bilip oyun oynuyorsa. Arkamdan konuşup gülüyorsa? Sinirlenmiştim.

15 DAKİKA SONRA...

Hayla Arya'yı kapıda bekliyordum. Dayanamayıp telefonumu aldım. Rehberden Arya'nın ismini bulup aradım. Çalıyordum çalıyordu ve sonunda o telefon açıldı.

"Alo"

dedim heyecanla.

"Alo"

"Nerdesin Arya. Daha çok mu işin var?"

"Şey aslında Arif ben bu gün ona söz verdim. Yemekteyiz. Üzgünüm sen beni bekleme görüşürz kapatıyorum."

telefon kapanmıştı. Elimde tutuğum papatyalar yere düştü hemen sinirle arabaya bindim. Tamam Arya sen oyun oynamak istedin bende oyunu kurallarına göre oynarım. Başlıyoruz Arya Hanım...

ARYA KARAER:

Telefonumu kapatım ve masaya geri döndüm. Ayaz beye de rezil olmuştum. Of çocuğa da ayıp oldu. Yani Arif'e şimdi ne yapacaktım ben ya of. 2 arada bir derde kalmak buymuş ha. Ben sadece bir derede kaldım kurtulmak için bir kenarım bile yok. Masaya oturmuş elime çatalımı almış ve tabağımdaki undercooked steak (az pişmiş biftek) oynuyorum. Tabağıma uzun düşüncelerle dalmıştım. Aklım fikrim Ayaz ve Arif'leydi. Soyadımın Akarsu'mu Kaya'mı olmasına karar verememiştim. Nediyordum ben. Hayır bunu düşünemezdim. Kiminle evleneceğim hayelleri bana hayatta uymaz bünyem kaldırmaz. Error veririm aniden. Şuan bir error veriyorum zaten. Sanmayın vermiyorum. Sadece içten bir error.

"Arya."

biri bana seslenyordu. Aniden kafamı kaldırdım ve Ayaz beye baktım. Uzun zamandır bakmayınca gözüme yeniden yakışıklı geliyordu. Bu gün inanamıyordum. Bu adamın kollarında omzunda ağlamıştım ve şuan karşımda undercooked steak'ini yiyor. Ve aynı anda bana bakıyordu. Bu hayatın hakemi kimdi yada teknik direktörü yada yönetmen-senaris çünkü ben kesin bir "U" dönüşü yapıyorum. Aç kollarını Ayaz ben geliyorum... :P

Arkadaşlar inşallah beğenmişsinizdir. Neden birden başladım çünkü diyer bir hesabım vardı. Onun adı Tatlı Patron= https://www.wattpad.com/story/60143301 bu biri buda 2.cisi vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin takip etmeyi unutmayın görüşmek üzere. Sonu fiyakalı oldu ben yaptım...

Sevgili Yazar Prnssprizpro...


Tatlı Patron 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin