Ik ren naar buiten. Waar wil ik naartoe? Ik ren naar mijn lievelings parkje toe. Hier kwam ik altijd met mijn broers voor een frisse neus. Of als ik even wou nadenken. Als ik alles even zat was. Net als nu.. Hoe kunnen ze alleen aan zichzelf denken? Ik heb ze al honderden keren gewaarschuwd dat ze Marouan moeten laten. Allah swt zal hem hier toch voor laten boeten? Waar maak ik me dan nog zo druk om? Misschien gaat hij wat met me doen ofzo? Mijn broers zijn nu echt te ver gegaan. En dan nog naar mij lopen schreeuwen en boos worden. Of Amine dan! Op hem ben ik ook boos hoor. Ze mogen het lekker zelf uitzoeken. Fuck hun. Ik heb niemand nodig. Ik heb mezelf en Allah. Mijn vriendinnen heb ik zo lang niet meer gesproken! Ik app ze in de groepsapp en vraag of we morgen naar de stad zullen gaan.
Gevaarlijke chickss😈🔫
Ik: hey schatjess, zullen we morgn naar stad? We hebben elkaar kapot lang niet meer gezien!
Sara: Jaa leuk!
Aya: Is goedd
Rania: saff
Hajar: jaa sws
Ik: hoelaat?
Rania: zullen we een uur?
Hajar: hoelaat wil jij me wel niet wakker hebben?
Aya: 11 uur gaan we wakker worden
Ik: isgoedd doegg x
Rania: doeii schat x
Hajar: beslama ma bitches x
Aya: thalla Ik
Ik houd zoveel van hun. Ik denk weer aan net. Ze scholden me gewoon uit! Serieus hebben zij geen respect ofzo? De tranen stromen over mijn wangen. Hoezo waren ze agerressief? Waarom deden ze zo? Laat ook maar. Met tranen in mijn ogen loop ik terug naar huis. Ik doe de deur open en zie hun ogen allemaal mijn kant op. 'Wat kijken jullie ben ik een tv ofzo?' 'Jihane, luister eens naar ons.' zei Yessin meelevend tegen mij. 'Nee kkr op! Wat denken jullie wel niet? Eerst mij uitschelden en dan zielig doen? Rot op! Ik ben niet een van die goedkope wijven als je dat soms denkt! Jullie zoeken het maar uit!' zeg ik boos en ren naar de keuken. Ik drink 2 paracetemols. Het glas valt perongeluk uit mijn handen op mijn voet. 'AUW!' zeg ik perongeluk heel hard. Amine komt de keuken in gerend. 'Jihane wat is er?' Hij kijkt naar mijn voet. 'Gaat het? Kom ik help je.' zegt hij. 'Nee donderop! Ik hoef geen hulp en al helemaal niet van jou.' zeg ik boos. Ik loop naar mijn kamer met veel pijn. Ik verzorg mijn voet en sluit mijn ogen...
Even later wordt ik wakker. Ik voel gelijk mijn voet pijn doen. 'AAAH' kreun ik van de pijn. 'Jihane wat is er?' vraagt Yessin. 'Niks.' antwoord ik. 'Kom op doe open ik bijt niet hoor.' 'nou dat betwijfel ik hoor.' 'Wil je aub die deur open doen voordat ik ga flippen?' Ik loop met moeite naar de deur en doe hem open. 'Wejoow wat heb jij aan je voet en hand?' ik wou net antwoorden maar hij keek gelijk naar de spiegel. Hij liep weg en kwam wat later terug met een ehbo doos. Hij verzorgt mijn voet en doet er wat verband op. 'Yessin?' 'ja?' 'Sorry dat ik me zo gedraag maar ik baal gewoon dat jullie mij uitscholden😳.' 'Het spijt mij ook zusjelief.' 'Het is al goed.' Ik loop naar beneden met wat pijn in mijn voet en ga op de bank liggen. Ik denk dat ik Soufian en Amine ook gewoon moet vergeven. Ik overdrijf er nu wel mee. 'Wat is er met je voet gebeurd?' vraagt Soufian. 'Er is perongeluk een beker op gevallen.' zeg ik. 'Sorry dat ik zo overdreef.' zei ik na een tijdje. 'Het spijt ons ook.' zegt Amine. We begonnen wat bij te praten en sliepen op de bank...