"Abim canım abim şehit oldun biliyorum ama kalbim acıyor be dedim ruyalarıma gir ben seni özledim dedim ruyalarıma neden girmiyorsun abi özlemedin mi beni yoksa? Abi kelimeler boğazımda kalıyor. Canım çok sıkkın. Kimseye bir şey anlatamıyorum. Anlatsamda anlarlar mı bilmiyorum. Hani ben hala inanamıyorum her gün fotoğraflarını görüyorum şehit oldu diye ama çıkıp geleceksin sanıyorum. Beni özlemiştin yengeme öyle demişsin yengem anlatmıştı. Konuştuğumuz gün sesini son kez duyacağımı bilseydim kapatmazdım telefonu biraz daha konuşurduk. Nefret ettiğim iki şehir var birisi eniştemi diğeri seni aldı. Şırnaktan nefret ediyorum abim. Abi seni çok özledim bazen bağıra çağıra ağlamak geliyo içimden isyan etmek istiyorum ama sonra senin o yazdığın mektup geliyor aklıma vazgeçiyorum her şeyi içime atıyorum. Akşama kadar gülüyorum belki ama bende yalnız ağlıyorum be abim. 19 gün oldu ama ben hala inanmıyorum. Canım acıyor abi dayanamıyorum artık. yukarıya bakıyorum bazen neden sevdiğim herkesi alıyorsun demek istiyorum ama diyemiyorum. ilk önce eniştem sonra babaannem sonra da sen neden ya niye yani ben yeterince üzülüyorum normalde de birde bunlar olunca dayanamadığımı anlıyorum abim. Hala inanmıyorum biliyorsun demi?
Seni çok seviyorum abim. Seni çok özledim. Şehitler ölmez abim şehitler ölmez."
