Chapter 2

10 1 0
                                    

"Mr. Fernandez How do you feel na nakabalik ka na ng Pilipinas?"
I literally stop eating ng marinig ko ang tanong ng isang Reporter sa TV.
"I feel good." Tipid na sagot ni . . . nanlaki ang mata ko ng makita siya.
.
.
.
.
.
.
Vince Ray Fernandez
I sighed as I felt pain in my heart.
He's still the same mukhang walang pinagbago sakanya gwapo parin mataas, rosy cheeks, matangos na ilong, A perfect jawline and a Chinito eyes. Haaaaay Jessie get a grip of yourself. May mahal na siyang iba kaya tumigil ka. Pinatay ko nalang ang TV at nagpatuloy sa pagkain ko teka anong oras na ba  sabay tingin sa relo ko. Oh Shit!
8:00 na pala dali-dali akong nagbihis at nagpunta sa Coffee Shop. Yes nagtatrabaho ako at the same time ay nag aaral din. Ang oras ko sa trabaho ay 7:30 am to 12:00 noon pero sadyang napakabagal ko tuloy na late ako. Mamaya pa ang class ko 1:30 pm to 6:00 pm ang kinuha Kong course ay College of Arts & Sciences major in English I'm in 4th yr. Now kaya todo talaga ako ngayon kasi I'm graduating ang daming Projects tas may Thesis pa. Mamaya din ay kumakanta ako sa isang sikat na Resto Bar para madagdagan ang pera mo para Hindi ako mahirapan

Do not come back AnymoreTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon