Finding Out Who's the Murderer

Chapter Two: Meeting the Others

Alliah's POV

2nd year na kase dapat ang ate ko ngayong sem. Kaya malamang yung mga dati niyang kaklase noon eh mga 2nd year na din. Kaya kelangan kong maging ka close ang mga 2nd year. 

"Ui, nandyan ka lang pala Liah. Halika, makipagkilala tayo sa mga yun oh." Tapos tinuro niya yung isang grupo sa harapan na naka indian sit at nakapabilog na formation. 

"Eh, ikaw na lang Chloe. Nahihiya kasi ako eh." Ang totoo ayokong makisama sa maraming tao.

"Sige na naman oh Liah. Pleaaaaassseeee?????" Shige na????"

Ang kulit pala nitong si Chloe eh no???

"Eh, ayoko talaga Chloe."

"Sige na halika na. Ayaw mo nun, mas marami kang makikilala."

And then... Light Bulb... Oo nga naman. Mas marami akong makikilala. Baka meron pang may kuya o ate na 2nd year sa kanila. Bakit nga ba hindi ko yun naisip kaagad???

"Oh sige." 

Tapos tumango ako sa kanya at hinila niya naman na ako palapit dun sa grupo. Medyo awkward lang at pinagtitinginan kaming dalawa dito. Eto kasing si Chloe eh...

"Halikayo guys, upo kayo dito."

Umupo naman na rin kaming dalawa sa sahig at nag indian sit din. Sinimulan na nila ang usapan. 

"Dahil sa tingin ko ako ang pinakamatanda dito, ako na ang magsisimula ng introduction. My name's Gerald Landingin. 24 years old na ako."

Oh? Di halatang 24 na siya. He looks younger than his age.

"I'm Jella Sanders. Half American, Half- Filipina. 16 years old."

Nagsipagsalita na rin yung iba tapos ewan ko ba kung paranoid lang ako, pero kanina ko pa nahahalata na parang tinititigan ako nung lalaki na katapat ko. Kanina pa siya ah? Anong problema nun sakin? Nabigla naman ako dahil bigla siyang tumayo. Siya na pala ang magpapakilala.

"Hi. I'm Tristan de Vera. 17 years old." 

Nakatitig pa rin siya sakin. Ano bang meron sa mukha ko? May dumi ba? Arghhhh!!! He's so annoying!!!

Habang nagpapakilala pa yung iba e tinitingnan ko na rin lang siya. Nakakasar kase eh. Gusto niya ng titigan fight? Oh eto...

"Psst... Ikaw na Liah..." Bulong sakin ni Chloe.

Tumayo naman na ako kaagad dahil kanina pa daw sila naghihintay. ako pa man din yung last tapos ang tagal tagal ko. Aish! >.< Yung Tristan kasing yun!!!

"Alliah Corpuz nga pala. 15 years old."

"Weh? 15 ka palang talaga???" Ay, ayaw nila maniwala???

"Opo."

"ahhh... Ang bata mo naman pala." 

Bata? eh Isang taon lang naman ang tanda nitong mga to sakin ah? Kung makabata naman sila sakin oh. Makaupo na nga lang ulit. 

"Guys, I just want to open some topic. Any suggestions?"

"Ako meron." 

"What then, Myra?"

"Guys, do you still remember the controversial crime scene here at Grey's University? Yung nakitang babaeng wala ng malay sa CR."

Hindi magandang topic ito. Si ate ang topic nila and I just can't take it for long.

"Yeah. Others say that she'd been raped. But others say that she was just murdered for some reason."

"Ewan, but the truth is, nakakaawa naman siya no. Namatay na lang basta basta. Other students say that she was an intelligent girl here at school. She's also beautiful kase pinakita sakin ng ate ko yung picture niya."

Ate? Tiningnan ko yung nagsalita. Si Jella. 

"Jella, anong year na nung ate mo?" Pagtatanong ko.

"2nd year." 

This is it! May ate siyang 2nd year. Ibig sabihin, baka matulungan ako nung ate niya... 

Nanahimik lang ako habang nagsasalita sila. But, I just can't take it no more. The pain, I can imagine her face right now. Her sweet smile, as she waves her hand to say goodbye that morning before she was killed. Then her face, after she was murdered, she was beaten like an animal. With 16 stabs on the different parts of her body. Nakakaiyak talaga ang mga scenes na yun, nung nakita ko yung bangkay niya it feels like I wanted to kill that person who did it to her. Then everything went black. All I knew was I'm in a hospital...

"Guys, excuse me lang ha." Tumayo na ako sa kinauupuan ko at nagpahangin na muna sa labas. Kelangan kong pigilan ang mga luhang to. Ayoko nang umiyak. Please naman, tama na mga mata. Tama na. T_T

Pero hindi nakinig sakin ang mga mata ko. Tuloy tuloy nang pumatak ang mga luha mula sa mga mata ko. Ayoko na ding pigilan ang pag iyak ko. Hanggang ngayon ang sakit sakit pa rin. Tatlo na nga lang kami, si Ate, ako at si Mama, tapos nawala pa samin si Ate. Si ate ang halos laging nagpu push sakin na mag aral ng mabuti, pero ngayon... Wala na siya... Wala na si Ate Ana...

Iyak lang ako ng iyak dito sa gilid ng classroom. Sumiksik ako sa pinakagilid para walang makapansin sakin na umiiyak ako. Pero, nagulat na lang ako nang biglang...

"Okay lang yan. Tama na."

Yinakap ako ni... 0_0 Tristan??? Si Mr. Annoying???

Mas lalo niyang hinigpitan ang pagyakap sakin. I really don't know him, but I feel comfortable with his hug. Bakit ganun? Di ko siya kakilala pero pakiramdam ko parang ang komportable ngayong kasama ko siya?

Ibinuhos ko na lahat ng iyak ko at napapalakas na din ang hikbi ko. Patuloy niya lang akong yinakap. Mukha nga yatang basang basa na yung shirt niya sa pawis, luha, laway at sipon pero okay parin sa kanya...

Kumalas naman na ako sa yakap niya nang makatigil na ako sa pag iyak ko. Magang maga na siguro ang mata ko ngayon. Mukha na siguro akong Vampire sa sobrang pula ng mata ko. 

"Thank you, t-thank you talaga." sabi ko sa kanya.

"Wala yun. ^_^"

"Hindi, thank you. Mukha pa nga yatang nabasa ko yung shirt mo eh. Sorry ha?"

"Okay lang yun. at least medyo nakaluwag ka ng konti."

"Kanina pala, bakit mo ako tinititigan? Anong meron?"

"Well, I remember you."

"What?"

"Kapatid ka ni Anastasia Corpuz. The girl that was murdered, right?"

"Pa-papanong nalaman mo na-"

"Kaklase niya ako noon. Bumagsak lang ako kaya 1st year pa rin ako hanggang ngayon." 

Woah, wait what? Kaklase siya dati? Edi baka may nalalaman siya kay ate...

"Your sister used to tell stories about you. Bukambibig niya ang pangalan mo, Alliah. I remember, merong party noon, tapos talagang nagbalot siya ng pagkain dahil sabi niya baka daw hindi ka pa kumakain. Napakabait niya. Whenever I felt like crying, she was always there for me. I had her shoulder, and I'm so grateful that I had a friend like her. Kaya nung makita kita at nalaman kong Alliah ang name mo, sinundan kita. At kaya kita tinititigan, eh dahil sa may hawig kayo ni Ana. At di nga ako nagkakamali. Ikaw nga ang kapatid niya...

Well, that explains everything... And, I got another information giver. Sana makatulong din tong si Tristan... Sana nga...