The Beginning
Dati sinabi ko sa sarili ko na hinding hindi ko ibibigay ang lahat ko sa isang lalaki. I have seen my friends cried because of their ex boyfriends. The assholes cheated on them, said hurtful words that made my friends feel like shit, and treated them so badly. My friends cried and cried in front of me. Nakita ko kung anong damage yung dinulot ng mga ex nila sa kanila. As in sirang sira sila. Kaya after ko makita silang ganun, talagang prinomise ko sa sarili ko na hindi ko hahayaang mawala ang utak ko dahil sa pag ibig, until makilala ko siya.
Until napatunayan niya na love niya talaga ako. Tanga na kung tanga. Pero hindi kami dumaan sa process ng panliligaw. Ilang days pa lang kami lumalabas, naging kami na. Siguro dahil sa thrill. He became my everything. I gave him everything. Kinalimutan ko sarili ko. Kasi mahal ko siya. Hanggang sa dumating na yung kinakatakot ko. Pero I do not wanna give up. Kasi mahal ko siya. Sabi ng utak ko isipin ko naman yung sarili ko. Magtira naman ako para sa sarili ko. Pero mas laging nanalo ang puso ko. Di na worth it pero di ko kayang iwan. Sabi ko sa sarili ko dati, pag nag ka boyfriend ako, utak ko pa din ang paiiralin ko. Sarili ko pa din ang uunahin ko. Pero parang kabaligtaran ang nangyari sakin. Lagi ko ginagawang excuse ang love kahit alam kong katangahan na to. I don't like this. I don't like me anymore. Ang tanga tanga ko. Pero mahal ko eh. Di ko kayang iwan.
Here's my one- shot story. Hope you enjoy reading this one. Godbless! Chao~
*go for the next page*
BINABASA MO ANG
Dear Diary: The Break Up(One-shot story)
RomanceI thought you'll be the person who will stand with me in front of the altar, saying our vows. I thought you'll be the person I'll sleep beside with. I thought you'll be the person who'll hug me every time I'm having a bad day. I thought you'll be...