BismillahirrahmanirrahimYaşadıklarım Sizin İçin Bir Roman Benim İçin bİr Gerçek Ve Unutulmayacak Bir Gündü Çünkü Herşey O An Başlamıştı.....Henüz 9)Yaşındaydım....Bir Salı Sabahı Uyanıp Kahvaltımı Erkandan Yaptıktan Sonra Kursa Gittim Ve O Gün İçimde Garib Bir His Vardı Sanki Yaşanacakları Önceden Tahmin Ediyor Gibiydim. Gözlerim Ara Ara Doluyor Ağlamamak İçin Kendimi Tutuyordum Derken. Dersten Cıkış Vaktimiz Geldi Ve Kapıda Amcam Masumca bana Bakıyordu. Koşarak Amcamın Yanına Gittim...Amcam Uzun Süre Sessiz Kaldıktan Sonra Bana. Elifim..... Hadi Eve Gidelim Dedi.. Bende Neyin Var Amcacım...... Dedim..! Sustu Boynu Bükük Elimi Tutup Yüremeye Başladık.... İçimdee Tarifi Olmayan Endişeler Taşıyordum ....! Sessiz Bir Şekilde Sokaklarda Yürümeye Devam Ettik Ve Evimizee Vardığımızda... Amcam... Bana Elifim....... Şimdi Yaşayacakların Seni Yıkmasınaa İzin Vermek İstemezdim Ama Malesefki Taktiri İlahi Bazı Şeyler Yaşanıcaktı...Dedi...
Ve Suskun Bir Şekilde Merdivenlerden Yukarı Çıktık....
Sanki Herşey Üstüme Geliyor Gibiydi...
Kapının Önüne Geldiğimizde.... Yığılmış Ayakkabılar Ve İçerde Ağlayan Akrabalarımızı Gördüm..İçeri Girdim Korkarak Anneme Sarıldım Anne Neden Ağlıyorsun....Neden Herkess Ağlıyor... Annem Bana Sarılıp Daha Çok Ağladı..
Yavrumm Diyerek Yutkundu...
Yavrum Halan....... Elifim Halan Seni O Çokk Seven Halan Artık Yok
Annem Diyereek Ağladım ..! Sonra Anlamıştım Halamı Genç Yaşta Kaybettiğimizi ...
Halamdan Geriye Bize Yetim Çocukları Kalmıştı Onlar Bir Emanetti Bize.... Ve Halam Şehit Olmuştu. Karnında Bir Canla Göçüp Gitti ...! Aramızdan ...Ailemizde İlk Yaprak Dökümüydü Bu ..
Ve SON Yaprak Dökümüde Değildi ....