Writing My Own Love story

Chapter 2

One week. Its been a week since the cherry lemonade incident happened, and ever since then I've been a regular costumer here at the 1620 page in Letran. Umaasa ako na makikita ko ulit dito si Jeremiah, at hindi naman ako binigo ni Lord kasi halos araw-araw nakikita ko siya. Stalker mode lang ang peg no? haha. Hindi naman ako nagpapahalata sa kanya, kasi lagi akong nakaupo sa pinaka sulok ng page kaya I doubt kung napapansin niya ako. Favorite niya yung Blue lemonade nila dito, honestly crush ko na si Jeremiah napaka Gentleman niya, makisig din at matangkad matalino pa. Sa loob ng room hindi kami masiyadong nakakapag usap pero stand out ang talino niya. Lalong lalo na sa Math, at syempre sa talino at gwapo niya madaming babae ang nagkakagusto sa kanya, isa na ako dun.

Anyway, highway, Segway lang yun, haha. Vacant ko na at papunta na ako ng page para bumili ng pink cherry lemonade, as I open the door my heart just skip a beat. There I saw the guy I admire the most standing confidently and full of pride, buying his favorite blue lemonade. Shet ang gwapo talaga niya. Nakakainis na nakakainlove! For a moment there I froze, "te baka matunaw siya easyhan mo lang" Nagulat ako ng may magsalita mula sa likod ko. I look at her with embarrassment, "HAHA! Grabe te muka kang kamatis." She said laughing and my embarrassment just went up to heaven. "Ako nga pala si Carmela Aragon. BS AC-TECH" She said with a smile, "Zephaniah – BSAccountancy" I said, still embarrass of what happened.

"Pasensya na ah, baka iniisip mo feeling close ako. Nakakatuwa ka lang talaga. Haha" She said, while fully showing me her white and gorgeous teeth. Siya na may magandang ngipin at pantay, matangkad din siya at maputi mahaba ang buhok na kulot sa dulo. Nakakatomboy naman to. "Haha, ok lang. Ok na rin yun atleast hindi ako nagmukang tanga kakatitig sa kanya." I said, muka naman siyang harmless e ang amo kaya ng muka niya, she has this brown almond eyes, pinking lips, long eyelashes and proud pointy nose.

"Haha, anyway bibili ka ba?" she ask, "oo, nakaka adik yung pink cherry lemonade nila dito e." I said, "Tara sabay na tayo." Tumango lang ako at ngumiti sa kanya, Pumunta na kami sa counter and as expected wala ni si Jeremiah dun. Aw. Pero ok lang I gain a friend naman kaya win win din. Haha

"Isang Pink Cherry lemonade nga po." I said, "Isang mocha frapp na din po." Carmela said. After 5 minutes ready na yung order namin, humanap na kami ng pwedeng mauupuan. Nang makaupo na kami we talk abut each other at syempre nagtanong din siya kung crush ko ba si Jeremiah, "Oo, pero slight lang kasi hindi ko pa naman siya ganun kakilala, mabilis kasi ako ma turn off e." I said honestly. No point in hiding it anyway, nabuko na ako kanina e. "hay naku lakas talaga ng kamandag niyan, madami din akong kilala na may gustodyan karamihan pa mga Tourism. Haha." She said while takking a sip on her mocha frapp, "E ikaw? Wala ka bang crush sa kanya?" I asked. And to my surprise bigla siyang nasamid sa sinabi ko. "Ako?! HAHA! Wala ah, besides my bf na ako." She said happily at parang proud na proud siya sa Bf niya ah. "Walang poreber." Joked, and she laugh. "HAHA! Bitter ka lang." She said, "wala naman talaga, magakaroon lang ng forever pag nagka love-life na ako. HAHA." I said laughingly. Oo makulit naman ako sa mga ka close ko at feelig ko close na kami ni carmela. Haha. "E kung ganun, wala talagang forever." She said and we both laugh.

 Our conversation didn't end there, nagusap din kami tungkol sa personal life namin at napag alaman ko na Christian din siya tulad ko and I was soooo happy. But justlike any other books there's an ending, matapos ang halos isat kalahating oras na pagdaaldalan. Nagpaalam na kami sa isat-isa dahil may klase pa kami. Room 207 siya ako naman 407, ang lapit diba? Haha. Nang makalabas kami ng page agad-agad akong tumakbo papunta sa room ko, 10:30am kasi yung next class ko male-late na ako. "Shet!" napatingin ako sa building kung saan yung room ko at naalala ko 4th floor pa pala ako! Huhu. No choice, tumakbo na ako paakyat at feeling ko magkaka muscle na ako sa legs ko. Sa kalagitnaan ng second floor nagulat ako ng biglang may humablot ng bag ko, shoulder bag lang kasi yung bag ko kaya madaling hablutin. Tumingin ako sa likod para malaman kung anong klaseng hayop ang humablot ng bag ko. "HOY! Akin na yu—" Hindi ko na natuloy yung sasabihin ko ng makita ko kung sino yung humablot ng bag ko. "Jeremiah?! Lakas ng trip mo ah! Akin na yung bag ma le-late na ako." I said, kahit kinikilig ako kunyare hindi haha. Breezy moves 101. "Bagal mo e, tara na bilis ma le-late na tayo!" Saad niya na nakangiti, sinukbit niya yung bag ko sa balikat niya at at----- "Hoy! Ano ginagawa mo?!" aba, breezy moves din pala to. Bigla ba naman niya hinawakan yung kamay ko! Emeged, di ako ready, pasmado pa naman ako! "Ang bagal mo kasi, tara na!" Saad niya, hinawakan niya ulit yung kamay ko at OMG! First time na mangyari sa akin to, di ko alam kung ano ba mararamdaman ko, para akong natatae na ewan. Bago pa ako maka react hinila na niya ako paakyat ng 4th floor, HHWR (Holding Hands while Running) ang peg namin! Ayieeeee! HAHA, emeged! Kenekeleg eke! Lord thank you sa maagang pa birthday mo sakin! Hingin ko na din po yung pamasko ko Lord. HAHA!

"HAHAHA! Ang bagal mo naman!" Pati ba naman tawa nya ang gwapo?! Siya na! "Anong mabagal? Ang bilis ko kaya!" Saad ko at binilisan ko yung pagtakbo ko, ngayon ako naman ang humihila sa kanya. "Bagal naman o! parang pagong!" pangaasar ko sa kanya, tawa lang kami ng tawa habang tumatakbo. Sa 4th floor nakita namin yung prof namin na papasok na sa room kaya sinabayan na namin siya. "Whoo! Success!" Saad ni Jeremiah, "Panalo ako!" I said, while catching my breathe. Natawa na lang siya sa akin, hay hagard na ako pero wala akong pake, kinikilig pa rin ako! "Oh Zephaniah bag mo" Ay oo nga pala nasa kanya pa pala yung bag ko! Emeged. "Salamat." I said, hindi ko pinahalata yung kilig ko. Humanap na ako ng mauupuan at sakto naman meron sa likod, kaya doon ako pumwesto, laking gulat ko din ng tumabi sakin si Jeremiah Emeged Lord, pamasko ko na ba to? HAHA. Syempre kunyari wala akong pake. Deadma.

Biology. Isa sa pinaka ayaw kong Subject, hindi ko kasi alam kung bakit kailangan ko pa pagaralan to e, ang alam ko ACCOUNTANCY ang kinuha ko. Hay, Sinulyapan ko Si Jeremiah at mukang seryosong seryoso siya sa pakiinig ang gwapo niya. #TURNON HAHA.

Nagulat ako ng bigla siyang tumingin sa akin at ngumiti! OMG nakakahiya!!! Hala! Nakita ko sa peripheral vision ko na kumuha siya ng isang yellow pad at may sinulat doon. Hala nahalata niya kaya?! maya maya pa inilagay niya sa table ko yung isang pirasong yellow pad na nakatupi. Binuksan ko ito at halos sumabog yung ovary ko sa naka sulat dito.

"Baka matunaw ako niyan, di ako ready. Marami pa akong pangarap sa buhay" ;)

Waaaah! Nakakahiya! Zephaniah, get a grip. Kailangan mo sagutin yan para hindi siya makahalata na may gusto ka sa kanya.

"Ang Hangin, juicecolored! Paki patay naman yung electricfan sa utak mo pre. HAHA! Lol. ;)" Napapangiti ako sa sinulat ko, pasimple ko itong ibinalik sa kanya at kunyari ay nagle-lecture ako pero ang totoo ay nag do-doodle lang ako.

Nakita ko na napangiti sa sulat ko. Nakita ko rin na nagsusulat ulit siya sa yellow paper. Matapos siyang magsulat ay pasimple niya itong binalik sa akin

"HAHA! You really amaze me, Zeph. ;)" AYIEEE, kinikilig ako! Hahahaha. Hindi ko na siya sinagot yung papel, baka mamaya sabihin niya kinikilig ako e. HAHA. Pa demure dapat. After our Bioloy naunang lumabas si Jeremiah sakin, mukang nagmamadali e. I just shrug it off my next class is ECONOMICS, 2:30 pa naman siya and its only 1:00pm, hmmmm. Saan naman kaya ako mag lu-lunch? Ayoko sa canteen masiyadong crowded. Habang naglalakad lakad ako sa letran naalala ko na may 7/11 pala sa labas ng letran, and I decided to eat lunch there. Sobrang lapit lang ng 7/11 sa Letran as in mga sampung hakbang lang.

Nang makalabas na ako ng Letran tanaw na ng aking mata yung 7/11 but, I wasn't expecting what I saw, it was Jeremiah smoking cigarette.

"Shit." I whispered. It breaks my heart that his smoking because everytime I see him huff and puff cigarette he loses 1 hour of his life.

--

3/4/16