"พัพปี้ เสร็จรึยัง ทำไมนานนัก"
ชาเลียร์ส่งเสียงถามจากโซฟากลางห้องหลังจากที่พัพปี้ตัวเล็กบอกว่าจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้พักใหญ่ทันทีที่กลับถึงบ้าน เขาเป็นคนไปรับเจ้าเด็กดื้อมาจากโรงเรียนเองเพราะชารอลติดโปรเจคใหญ่และคงมาถึงอีกไม่นานนักหลังจากนี้ แต่ก็ไม่แปลกหรอก บางทีเขาก็ไปรับพัพปี้ที่โรงเรียนบ้างเหมือนกัน มันจะต่างก็ตรงที่ใครไปรับกลับบ้านก็ได้กอดนานกว่าก็เท่านั้น
แต่นี่อะไร!?
นอตี้พัพปี้ลิดรอนเวลาใกล้ชิดเขาซึ่งๆ หน้าด้วยการหายเข้าไปในห้อง! อีกนิดเดียวจะเข้าไปตามแล้วนะ จะไม่บอกด้วยว่าคิดถึง อยากกอดจะแย่
"แป๊บนึงซี่"
เสียงเล็กตะโกนกลับมาจากข้างใน อย่าให้รู้นะว่าแอบอู้ นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียงตั้งนานสองนาน ไม่งั้นเขาจะให้นอนยาวๆ บนนั้นเลย แต่ใต้ร่างเขาอีกทีน่ะนะ
"นับหนึ่งถึงสาม ถ้าไม่ออกมาฉันจะเข้าไปแล้วนะ" ให้เสียเหงื่อสิ้นแรงกันไปซักยกแล้วค่อยออกมาแล้วกัน
เขาละประโยคท้ายไว้ในใจในขณะมองจ้องบานประตู ถ้าเจ้าเด็กดื้อไม่บอกว่าห้ามเข้าไปจนกว่าเจ้าตัวจะออกมาเขาก็คงเปิดประตูเข้าไปง่ายๆ ไม่ต้องมานั่งแกร่วอยู่บนโซฟาอย่างนี้
"หนึ่ง.."
ร่างสูงยืนขึ้นเต็มความสูง ขายาวก้าวเดินตั้งแต่การนับครั้งแรกนั่นแหละ เขาไม่คิดจะนับถึงสามก่อนเปิดประตูหรอก แค่นี้ก็ให้เวลากันนานเกินไปแล้ว ก็อย่างที่เคยบอกไป พัพปี้ทำให้คนใจเย็นอย่างเขาร้อนใจได้เสมอ
"ใกล้เสร็จแล้ว"
เสียงเล็กตอบกลับมาพร้อมเสียงกุกกักอย่างคนรีบเร่ง และคนที่ก้าวเร็วๆ ไปใกล้ประตูก็พอได้ยินความเคลื่อนไหวจนต้องผุดรอยยิ้มพรายบนใบหน้า
ESTÁS LEYENDO
[Fic EXO] Puppy "B" [ChanBaek]
Fanficไม่รู้อะไรก็เงียบไว้ แฝดสุดหล่อคู่นั้นน่ะ เป็นคนรักของพัพปี้บี! (CHANBAEK-3P) #ficpuppyB