ŞAHMERAN

ŞAHMERAN-BÖLÜM 4

Baran karşısında duran dağılmış kadını tanımıyordu sanki. Bu kadın karısı değildi. Onun tanıdığı Betül'ü hiçbirşey yıkamazdı, ya da kendisi öyle sanıyordu. Betül duygusal bir kadın dı evet, ama neredeyse hiçbir zaman duygularını dışa vurmazdı. Sevmezdi bu tür şeyleri.

Betül gözlerini kocasına dikti. Onun bu kadar erken gelmesini beklemiyordu. Çoktandır kendisiyle uğraşmaktan işlerini bayağı boşlamıştı. ''Seni beklemiyordum. Geleceğinden haberim yoktu.''diye konuştu titreyen sesiyle. Daha sonra bu durumun farkına vararak boğazını temizledi. Allaha dua ediyordu bir yandan da, kocasının durumunu fark etmemesi için.

Betül Baran'ın bu zor anına denk gelmesine üzülmüştü. Hazır kocası yokken kendini toparlayabileceğini düşünmüştü. Ama şimdiye bakarsa bunun pek mümkün olmayacağını anlıyordu ne yazık ki. Kocasının sağ salim gelişine bile sevinememişti. Bu bebek haberi bir karabasan gibi çökmüştü üstüne.

Baran çok şaşırmıştı. Böyle bir karşılamayı hiç beklemiyordu. Gerekli açıklamaları yaptıktan sonra, Betülü de yanında götürerek yatağa uzandı. Dinlenmeye ihtiyacı vardı, hem de çok. Ikisi de sessizce sadece uzanıyorlardı. Betül bu yakın temaslarla ve ilgiyle gözlerinin yeniden dolduğunu hissetti. Biliyordu ki bu bebeğe herhangi birşey yaparsa Baranın hayatından tamamen çıkmış olacaktı.

Böyle bir süre daha uzandıktan sonra Betül'ün gözleri yavaş yavaş kapanmaya, vücudu da mayışmaya başladı. Baran Betül'ün başını uyandırmamaya dikkat ederek yastığına koydu. Elini yüzünü yıkamak için banyoya doğru ilerlemeye başladı. Yemek saatine az kalmıştı. Birazdan inmeleri gerekecekti ama Baran karısının halini gördükten sonra onun yemekten çok dinlenmeye ihtiyacı olduğunu anlamıştı.

Bir kaç defa yüzüne su çarptıktan sonra havluya uzanmıştı ki. Çöp kovasının kenarında duran gebelik testi gözüne çarptı. Bir anlık bir umutla içi doldu. Az almamıştı bu testlerden Betüle, yaptırması için. Uzanıp testi eline aldı. Üzerinde gördüğü çift çizgi ile neredeyse çocuklar gibi mutluluktan ağlayacak kıvama gelmişti.

Elindeki testle birlikte yatak odasına geri döndü. Betül yavaş yavaş yatakta toparlanmaya çalışıyordu. Baran hızlı adımlarla yanına varıp karısının doğrulmasına yardımcı oldu. Bu sırada testi Betülün yanına, yatağa bırakmıştı. Betül doğrulduktan sonra Baran'a dönmüştü ki, yatağın ucunda düşecekmiş gibi duran teste takılı kaldı.

Baran Betül'ün kitlenmiş gibi baktığı yeri tahmin edebiliyordu. Ama gözlerini yine de karısından ayırmak istemiyordu. Betül Dağlı onların aşklarını simgeleyen bir canlı taşıyordu rahminde. Bu bebek evdeki huzuru katlayacak, Dağlı Beyliğine mutluluk getirecekti aynı zamanda. Bu duruma en çok sevinecek olanlardan biri ise hiç şüphesiz Halime Dağlı olacaktı. Yaşlı kadın nicedir bu haberin yolunu gözlüyordu. Baran Betül'ün elindee tutup bu mujdeyi vermek için sabırsızlanmaya başlamıştı bile.

''S-Sen bunu nerden buldun. ''Betül'ün titreyen sesi ile sorduğu bu soru anlamsız bir soruydu evet. Ama aynı zamanda ses tonunda birçok anlam yatıyordu. Çünkü bu soru Baran'ın aklını başına getirmişti. En önemlisi karısıyla birlikte bu konu hakkında ki konuşmalarını, tartışmalarını hatırlatıyordu. ''Banyoda buldum aşkım. Gerçek mi bu? Hamile misin?''derken genç kadının karnına elini götürmüştü Baran.

Betül bu temasla birlikte ateşe değmişçesine uzaklaştı Barandan. Genç adam sadece o kritik krizleri atlattığını ummuştu. Ama Betül'ün bu hareketleriyle aslında çok yanıldığı soğuk su gibi çarpmıştı.''Hayır Baran bu test yanlış çıkmış. Ben hamile değilim. Hastahaneden geliyordum ben de.'' Betül nihayet ilk şokları atlattığında konuşabilmişti konuşmasına ama söylediği cümleler tamamen bağımsızca çıkmıştı ağzından.