Λέξεις Φαντασίας

Το χρώμα της ψυχής μου

Ζω κάτω από τα ύπουλα, ήρεμα ύδατα.
Σε έναν ασφυκτικό υδάτινο κορσέ.
Δεν έχω την δύναμη να σηκώσω το χέρι μου,
να αισθανθώ τον απαλό αέρα στην επιφάνεια
Μένω ακίνητος.
Βυθίζομαι.
Μερικές φορές τυφλώνομαι από λαμπερές ακτίνες ελπίδας.
Όμως επιλέγω να μείνω μετέωρος
ακούγοντας την βασανιστική σιωπή.
Κοιτώντας πλέον στο σκοτάδι.
Ύστερα από μέρες κατάλαβα πως αντίκριζα την ψυχή μου
Ένα κατάμαυρο χάος.

Authors note: Μετά από μήνες έκανα update :). Δυστυχώς με τις πανελλήνιες δεν έχω χρόνο καν να εμπνευστώ.
Το ποίημα είναι βασισμένο στο παραπάνω μουσικό κομμάτι.
Πείτε μου την άποψη σας με τα ειλικρινή σας σχόλια :)