Pardon Guzelim (Justin Bieber & Harry Styles Fan Fiction)

3.

Oncelikle eger gercekten devam etmesini istiyorsaniz lutfen yorumlarinizi ve votelarinizi bekliyorum,benim icin sizin dusunceleriniz cok ama cok onemli optum,simdiden hepinizin bayrami mubarek olsun canlarim <3 

Karnınız şekerle dolsun,yanaklarınız öpücükten solsun,cüzdanınızı ufaklar soysun Herkesin bayramı mübarek olsun 

Hatirlatma;

“Burda yasayan ne kadar cok Belieber var senin haberin var mi? Seni burdan canli cikartmazlar Bieber,ama yinede sen bilirsin” dedim .

Sonra ikimizde gozlerimizde flashlari hissettik.Siktir.

3.Bolum

“Sictigimin paparazileri beni burda da buldu” diye bagirdi ve benide iterek iceri girdi,kapiyi kapatti.

Bende icimden Justin’a sovdum. Sonra kosarak,pencereleri,perdeleri kapatti. Banada ‘Mal mal bakicagina kicini kaldir ve ust kattaki odalarida sen yapsana’ dermis gibi bir bakis atti. Biliyorum boyle bir bakis olmaya bilir ama o ani yasamaniz gerekirdi.

 Bende burkulmus ayagim ile kosmaya calisirken dusmemek icin elimden geleni yaptim. Tum perdeleri kapadim. Justin eline telefonunu aldi. Gozlerinden ates fiskiriyordu.

Birilerini aradi ve o kadar hizli konusuyordu ki ben bile ne dedigini anlamadim. ‘Sakinn’ diye fisildamak ile yetindim sadece.

Sonra telefonu kapatti ve koltuga uzandi. Amk sanki kendi evi,tamam misafirperverizde ne uzaniyorsun lan. Ne diyorum lan ben? Bu cocuk benim yuzumden bu hale geldi,salak sizofren Christina.

“Bunda sinirlenicek ne var? Arkadasimdi dersin? Kendime oduller icin giysi tasarlaticaktim,onun konusmasini yapiyorduk dersin. Sen hemen iceri girmeseydin paparaziler yanlis falan anlamazdi herseyi sen buyutuyorsun Bieber.” Dedim ve mutfaga gidip kahve yaptim.

Gecen Harry ile olan iliskimden pek bahsedemedim. Aslinda iyi cocuk,kalbi cok temiz,o’nun bi gulusu insanin aklindaki her seyi unuttuyor. Cok yavsak amaa. Anlatamam. Ama belki sadece  nazik olmaya calisiyordur. Eski sevgilimle neler yasadiklarimi duysaniz,kulaklariniza inanamazsiniz.

Adi Lerman’di. Lisenin son senesiydi. Okula yeni gelmisti. O zaman Fransa’da yasiyorduk,Paris’te. Sene sonu balosu icin herkes bi es ariyordu, ama ben daha bulamamistim. Sans o ki, ilk okula geldigi gun benim yanim bostu vey anima oturmustu. O mavi gozlerine bakinca kendimi yeniden dogmus gibi hissediyordum. Saclari,gozleri,enerjisi beni cok etlikemisti.Yanima oturdugu zaman biraz rahatsiz gibi gozukuyordu ve bende “Iyi misin?” diye sormustum siritarak

O da “Sadece senin gibi guzel birinin yanina oturdugum icin kendime inanamiyorum o kadar” demisti. Nathan, Bruce,Catherine,Lockwood,Ian liseden arkadaslarim ve tabiki Catherine. Ama hepimiz farkli siniflardaydik. O gunden sonra Lerman ile daha yakin olduk sonrada ciktik. Baloya da beraber gittik,Ah her sey ne kadar mukemmel dimi?

Tabi her sey ben o’na bakireligimi verene kadardi. Sonra cok degisti. Okula gelmemeye basladi. O’nu o kadar cok seviyordum ki arkadaslarimin dediklerine bile aldiris etmedim. Uyusturu bagimlisiymis. Geceleri barda bulustugumuzda bir iki kere banada vermisti,sonra sayesinde bende bagimli oldum. Eskisi gibi degildi artik,benimle ilgilenmiyordu. Sonra sacma sapak laflar edip benim kalbimi kiriyordu, belki suan onun sayesinde bu kadar gucluyumdur. O gunler aklima geldi bir an;

“Sen bir picsin Christina” dedi gulerek tisortunu ustunden cikartirken,sonra lafina devam etti “Baban bile seni istememis,belki annende seni birakir gider,senin gibi zavallilar ancak benim gibilerle olurlar.Sen bir zavallisin.Babanin bile kim oldugunu bilmiyen bir zavalli. Belkide annen tecavuze ugramistir,ha?” dedi ve gulmeye basladi.

Bende ic camasirlarimi ve giysilerimi yerden alarak tuvalete girdim. Kapiyi acmam icin bagiriyordu. Gozlerimden akan yaslar tenim ile bulusuyordu. Ustumu giymistim kapiyi actim ve tam gidicekken kolumdan tutmustu.

“Nereye guzelim?” dedi bagirarak. Ondan cok korkuyordum,eger isterse her seyi yapabilicek bir kisilige sahipti. “Gitmem gerek Lerman” diye fisildadim.

“Yoksa kalbini mi kirdim?” diye gulmeye basladi. Cok icmisti.O kadar sinirlenmistim ki bende ona tokadi yapistirmistim. “Bana tokat attin ha?” diye ustume ustume gelmeye baslamisti.

“Cok…. cok ozur dilerim,sana.. tokat atmak istememistim. ” diyebilmistim sadece.

Sehpanin uzerinden bicagini alarak bilegine tuttu ve “Bunu mu istiyorsun?” diye sordu

“Hayir sakin Lerman,sakin kendine zarar verme. Lutfen,buna dayanamam” dedi ve bicagi kendi koluma tuttum. Iste o mali o kadar cok seviyordum. Onun bir gulusu benim tum hayatimdi.

“Iste sen bu kadar zavallisin Christina,bensiz yapamiyorsun,bana it gibi baglandin,birakamiyorsun beni. Sana napsam hep benlesin,ondan senin bu huyunu seviyorum,evcil hayvanim gibisin” diyerek kendini yataga atti.Uyandigimda Lerman yanimda yoktu.

Sehpanin uzerinde sadece bir not vardi. Boyle olucagini biliyordum,beni birakicagini biliyordum.

Notta:”Seninle her sey guzeldi,ama her sey buraya kadardi,cuzdanindan para aldim. Optum” yaziyordu,serefsiz herif cuzdanimda ne kadar varsa almis,parasindan degil ama uyusturucu almak icin almisti paralari.

1 hafta hic telefonlarimi acmadi,mesajlarima cevap vermedi,perisan bir haldeydim. Onsuz yasamaktansa olmeyi bile goze almistim. Lerman’i son kez aradigimda telefonu acmisti,sonunda. “Her sey buraya kadarmis” dedim ve ictigim ilaclar sayesinde bayildim. Gozumu actigim da ise hastanedeydim. Kanimda uyusturucu oldugunu anladiklari zaman annemin bana cok kizacigini sanmistim,ama o bana kizmak yerine “Bununda ustesinden geliriz” diyip beni motive etmisti.

 Lerman’da got korkusundan bana geri donmustu. Evin kapisi caldiginda evde tektim ve annemdir diye kapiyi acicakken korumalarin elinde Lerman vardi.

“Biraz konussak iyi olur,bir sey olursa size seslenirim” dedim ve korumalarin elinden Lerman’i aldim.

“Artik seni sevmiyorum Lerman,bir daha beni arama” diyebilmistim sadece,onlari demek bile benim icin o kadar zordu ki.

“Beni kopek gibi istiyen sendin Christina” dedi ve cebinden bicagi cikarip kendi koluna dogru tuttu. Benim “Yapma,lutfen” dememi bekliyordu ama bu sefer oyle olmiyacakti.

“Simdi boyle mi olduk? Benden bu kadar mi nefret ediyorsun? Sana benden bu kadar nefret etmen icin n’aptim?” dedi ve kolunu kesti. Kan akan elleriyle sacima ellerini deydirdi.

“Beni asagaladin,beni ezdin,beni kullandin daha ne yapa bilirsin ki zaten?Daha bana napacaksin? Ben seni sevmistim” diye bagirdim,gozlerimden yaslar akiyordu.

“Boyle olsun istememistim,seni boyle kirmak uzmek istememistim,bende seni sevmistim ve hala seviyorum” dedi. Ama hersey cok gecti,birazdan polisler gelip Lerman’i goturuceklerdi,annemin ve polislerin plani buydu.

Lerman’i uyusturucu temin etmekten 4 sene hapishaneye yatirmislardi. Evden cikarken bana “Bunlarin hepsini sana odeticem” diye bagiriyordu.

Ben ise 4 ay hastanede yattim,aslinda hastane demek ayip olur otel gibi bir yer,sana her gun ilacini veriyorlar,falan filan.

O 4 ay boyunca her Allahin gunu o’nu Lerman’i dusundum,ve o’nun bir hata oldugunu sonunda anliyabildim. Lerman olayindan sonra annem pesime korumalar takti,tabi o’da hakliydi,biricik kizina zarar gelmesini istemiyor olmasi cok dogal.Ama artik o hapiste olduguna gore korumalar yok.

Dusuncelerimden uzaklastim ve Justin’in bir seyler dedigini fark ettim.