Spiritual Satanizm

Gerçekler Kitabi Bölüm -I- Yaradılış Ve Türeyiş

I

1. Başlangıçta insan yoktu. İnsan yokken, Tanrılar da yoktu. Neye göre tanrıdır bir tanrı? İnsan yoksa ve kul yoksa

ve onu tanrı olarak bilen bir varlık yoksa tanrı olamaz hiç bir varlık. Bu yüzden, Tanrılar yaratmışlarken insanı, insan

da yaratmıştır kendi tanrılarını.

2. Dünya boştu, hayat yoktu. Ne bir ses ve de nefes vardı. Kuru ve sert bir kayaydı her yer ve tam olarak dümdüzdü

yer küre. Ne bir dağ vardı, ne de çukur. Gündüz hiç bir gölge yoktu ve sıcaktan ateş kesilirdi kaya. Gece soğuktan

büzülür ve çatırdardı yeryüzü.

3. Sadece bir taş küreydi dünya ve kimse yaşayamazdı onda. Binyıllarca sakladı, içindeki ateş çekirdeğini dünya. Yol

aldı koyu karanlıkta hiç bir yolcusu olmadan.

4. Sonra yer küreyi fark etti tanrılar ki o zamanlarda, tanrı olmayanlar. Çok uzaktan geldiler ama hem de çok

yakından. Başka bir alemden indi tanrılar. Hayat nefesi verdiler Dünya'ya kendi ruhlarından. Sonra bıraktılar

yeryüzünü, hayat nefesi ile olgulaşmaya.

5. Tanrıların ruhlarının enerjisi ile çatırdadı kaya. Uyandı içindeki ateş ve büyüdü. Sonra çatlamasıyla taşın, ateş taştı

yeryüzüne. Değiştirdi ateş taşı, oydular kendilerine yol ateş nehirleri. Patladı her yan ve bir zamanlar kendisi de saf

ateş olan ve sonradan donarak taş olan ve ateşi ancak kendi içinde saklayan yeryüzü püskürttü ateşini uzaya.

6. Bir dişi gibiydi Kaya ve Anne gibiydi. Ateş, onun doğurduğu çocuğu oldu. Dışarı fışkıran ateş birleşti ve çiftleşti

tekrar anasıyla. Her birleşmesi ile onların yeniden çatlayıp ufalandı kaya ve gaz püskürdü, ateşle kayanın

birleşmesinden olan patlamalar. Kayanın dönüşmesiydi bu, gaza ve havaya.

7. Ve sizin düşüncenize göre bunlar kaya ve ateşken, aslında ruhu vardı tanrıların her birinin içinde bilinçsizce.

Püsküren gaz kapladı ateşi ve kayayı. İlk şimşekler oluştu çok yüzyıllar sonra. Sonra asit yağdı gazdan, kayaya.

Doldurdu asit ateşin oyduğu çukurları ve çevreledi ateşin kabarttığı dağları.

8. Şimşekler hiç kesilmedi bin yıl boyunca. Asit birleştikçe ateşle ve kayayla patladı ve genleşti yeniden dönüştü

gaza. Bu böyle sanki sonsuzmuş gibi sürdü. Ama süzüldü asit her dönüşünde gaza ve değişti bulutlar zamanla. En

sonunda Su geldi dünyaya. Bitti bulutların yakıcılığı ve su yağmuru yerini aldı asitin. Gaz'dan ki, o öldürücüydü en

başta, hava oluştu zamanla.

9. Suda da vardı tanrıların ruhu ve yeni oluşan hava'da. Ateş ve kaya gibi.

10. Ateş, Toprak, hava ve Su birleşip, dengelendiği zaman tamamlandı dünyanın doğuşu. Dört ruhun üzerinde

Evren'in Ruhu ve Dünya'nın Ruhu vardı ve odur, hepsini toplayan ve dengeleyen.

11. Zamanı gelince tanrılar tekrar döndüler yeryüzüne ve kayanın ufalanmasıyla oluşan toprağın üzerine. Doğmuştu

dünya ve yaşıyordu ama tanrılardan başka, nefes alması gereken hiç bir varlığın soluyamayacağı gibiydi hava.