Ben deniz daha 17 yaşındayım babam beni ve annemi bırakıp gitmiş annem 4 sene kanserle mücadele etti sonra meleğim aramızdan uçup gitti yazmak istiyorum umarım hikayemi beğenirsiniz şimdiden teşekkür ederim. Yaşamak dahi istemedigimde sadece yazmak ve annem geliyor aklıma.
Uyanmak istemeyerek açtım yine gözlerimi etrafıma bakındım sessizlik yine içimi karartmaya yetmişti. Alarmdan önce uyanmıştım genelde hep böyle olurdu zaten sigaramı alıp yaktım günaydın canısı beni özledin mi diye sordum evet dedi garip sigaradan başka konuştuğum kimse olmaması ne garip. Aynaya bile bakmadım perdelerim hep kapalı olurdu hiç açmazdım yıllar önce annem almıştı bu perdeleri hiç atasım gelmez gelemezde zaten. Annemi kaybedeli 1sene olmuştu ama sanki hala evde gibi geliyordu o yüzden hemen sigaramı söndürdüm görse kızardı çünkü. Kıyamam ben sana zarar gelmesin hiç sana demeleri geldi aklıma ağlama asla dedim sen güçlüsün kızım bu boktan hayatta dimdik durman gerek dedim.
Usulca dolan gözlerimi sildim kahvaltımı yapıp yapmamakta kararsızdım yapmadan çıktım evden lanet okuyarak merdivenlerden iniyordum asansör bozuk bi yaptıramadılar lanet herifler falan diyordum. Sokakta yürürken camlardaki görüntüme baktım berbat bir haldeyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aynalara Küskün
RandomBütün yaşadıklarına rağmen ayakta dimdik durmayı öğretti hayat denize küçük yaşında annesini kaybetmesine rağmen dimdik durmayı. Aşk vazgeçiş miydi hayallerinden yoksa yeni bir başlangıç mı.
