Sabah uyandığımda bedenimde tuhaf bir ürperti mevcuttu. İstemsizce titriyordum. Kalbimin atması sanki omurgalarımı kırıcak güçteydi. Garip hissediyordum. Sanki terkedilmiş öylece köşeye atılmış bir genç kız... Uyandıgımda Jason yanımda değildi. Peki nerde olabilirdi ki?
Yatağımdan hızlıca ayrılıp bir çırpıda üzerimi giyip Jasonu aramaya koyuldum. Telefonu kapalıydı. Korkuyordum. Beni bırakıp gidemezdi böylece geride hiçbir şey bırakmadan. Elenor'u aramalıydım. Fakat olanlar yüzünden bana kırgın olmalıydı. Kafam karışık ve yapayalnızdım. Eve geri gitmeliydim. Arabaya bindim ve yola koyuldum. Beynimde binlerce soru dönüyordu , binlerce senaryo...
Nihayet eve varabilmiştim , döndüğümde Jason koltukta sızmış öylece yatıyordu. Şaşırdım ve bir okadar kızdım. Sertçe vurarak uyandırdım kekeleyerek cevap veriyordu;
-J: E-Earlina neler oluyor iyi misin?
Ve benim tek yaptıgım suratına iyi bir tokat atmak oldu. Koşar adım odaya çıktım kapıyı kilitledim , soyunup yorganın altına girdim. Ilık bir duş iyi gelebilirdi aslında fakat soğuktan kas katı olmuş vücudumu yorganın içinden çıkaramıyordum. istemsizce ağlamaya başladım. Nedenini bilmediğim bir ağlamaydı. Sanırım fazla korkmuş ve stres yapmış olmalıydım ki sonucu böyle oluyordu. Çok geçmeden kapıdan Jason seslendi;
-J; Earlina iyi misin çok tuhaf davranıyorsun korkuyorum aç şu yapıyı.
Ve benim tek diyebildiğim ''Jason git buradan kendimi iyi hissetmiyorum sonra konuşalım lütfen'' Olmuştu.
Ve birden kapı zorlanmaya başladı bu Jason değildi. Nefes alışları farklıydı...
